۱۲ / ۹
چگونگى نماز امام كاظم عليه السلام
۹۸۱.عيون أخبار الرضا عليه السلام - به نقل از عبد اللَّه غروى - : بر فضل بن ربيع ۱ كه بر پشت بام نشسته بود ، وارد شدم . به من گفت: نزديك بيا. نزديك شدم تا در كنارش قرار گرفتم. سپس به من گفت: از اين بالا به [فلان] اتاق خانه بنگر .
پس از بالا نگريستم. گفت: در اتاق ، چه مىبينى؟
گفتم: جامهاى به كنار افكنده شده.
گفت: نيك بنگر . با تأمّل و دقّت نگريستم . برايم آشكار شد و گفتم: مردى در سجده است.
گفت: او را مىشناسى؟
گفتم: نه .
گفت: اين ، مولاى توست.
گفتم: چه كسى مولاى من است؟
گفت: خود را پيش من به نادانى مىزنى؟
گفتم: خود را به نادانى نمىزنم ؛ بلكه براى خود ، مولايى نمىشناسم.
گفت: اين ، ابو الحسن موسى بن جعفر است. من او را شب و روز ، نيك مىنگرم و در هيچ وقتى از اوقات ، او را جز بر همين حالت كه به تو گفتم ، نمىيابم. او نماز صبح را مىگزارد و ساعتى نيز پس از آن، ذكر و دعا مىخواند تا خورشيد طلوع كند . سپس سجده مىكند و تا نيمروز در سجده است و كسى را گمارده تا زوال را انتظار كشد. من نمىدانم كِى غلام مىگويد: «خورشيد زوال يافت» كه يكباره بر مىخيزد و نماز را آغاز مىكند ، بىآن كه [وضويش] را نو كند. پس مىفهمم كه در سجدهاش نخوابيده و چرت نزده است .
پيوسته [اين گونه است] تا نماز عصر را به پايان برد و پس از آن، سجده مىكند و پيوسته در سجده است تا خورشيد ، ناپديد شود. در اين هنگام ، از سجده بر مىخيزد و بى آن كه [وضويش را] نو كند، نماز مغرب را مىخواند، و پيوسته در نماز و ذكر و دعاى پس از آن است تا نماز عشا را بخواند. پس از آن ، با گوشتى بريان كه برايش مىآورند ، افطار مىكند و سپس از نو وضو مىگيرد و سجده مىكند و سپس سر بر مىدارد و اندكى مىخوابد. سپس بر مىخيزد و از نو وضو مىگيرد و در دل شب به نماز مىايستد، تا سپيده بدمد. من نمىدانم كِى غلام مىگويد: «سپيده دميد» كه يكباره براى نماز صبح بر مىخيزد. اين ، روش اوست از آن هنگام كه به من تحويل داده شده است.