دعوت به ارزشهاى دينى با صداى بلند تكرار شود. با اين همه و با وجود اهتمام پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله، متأسفانه پس از رحلت ايشان ، اذان در معرض تغييراتى قرار گرفت و برخى بندهاى آن به اتكاى برداشتهاى فردى، كاسته يا افزوده شد.
گفتنى است بر پايه آموزههايى كه از امامان اهل بيت عليهم السلام به ما رسيده ، در شبى كه پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله به معراج برده شد، همزمان با رسيدن به بيت المعمور و فرا رسيدن وقت نماز، جبرئيل ، اذان و اقامه گفت و فرشتگان و پيامبران ، به امامت پيامبر صلى اللَّه عليه وآله به نماز ايستادند. امام باقر عليه السلام نيز بندهاى اذان جبرئيل را به همان گونه و ترتيب ، به شيعيان خود آموخته است .
از آن پس، پيامبر خدا بلال را براى گفتن اذان ، با همان بندهاى مشخّص، مأمور ساخت و او نيز تا پايان حيات ايشان ، آن اذان را ندا مىداد . ۱
گفتن «الصلاة خير من النوم» در اذان صبح
آيا گفتن عبارت «الصلاة خيرٌ من النوم» كه از آن با عنوان «تثويب» ياد مىشود، در اذان نماز صبح در روزگار پيامبر صلى اللَّه عليه وآله سابقه داشته است؟
در پاسخ بايد گفت: هر چند شمارى از روايات اهل سنّت ، آن را آموزش پيامبر صلى اللَّه عليه وآله و برخى ديگر ، آن را اقدام بلال دانستهاند كه به تأييد پيامبر صلى اللَّه عليه وآله رسيده و از اجزاى اذان گرديده است، ليكن هيچ يك از روايات مورد اشاره، از سند صحيح و قابل اعتمادى برخوردار نيستند تا بتوانند اثبات كنند كه اين عبارت ، جزء اذان دوران پيامبر صلى اللَّه عليه وآله بوده است. ۲
در مقابل، شمارى از احاديث اهل بيت عليهم السلام ، گوياى آن اند كه اين جمله پس از پيامبر صلى اللَّه عليه وآله به اذان افزوده شده است. همسو با اين روايات، برخى روايات اهل سنّت نيز
