۹۳۶.سنن النسائى - به نقل از على بن يحيى بن خلّاد ، از پدرش ، از عمويش - : با پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله در مسجد نشسته بودم . مردى داخل شد و دو ركعت نماز خواند . سپس نزد پيامبر صلى اللَّه عليه وآله آمد و سلام كرد . پيامبر صلى اللَّه عليه وآله كه نماز او را زير نظر داشت، پس از جواب سلام، به وى فرمود: «باز گرد و نماز بخوان ، كه نماز نخواندهاى». [و اين كار تكرار شد] تا اين كه در نوبت سوم يا چهارم، آن مرد گفت: سوگند به آن كه كتاب را بر تو فرو فرستاد، كوشش بسيار كرده و شوقم افزون گشته است. به من نشان ده و آگاهم كن.
فرمود: «هر گاه خواستى نماز بخوانى ، وضويى نيكو بگير. سپس رو به قبله كن و تكبير بگو و پس از قرائت ، به ركوع برو و چنان درنگ كن كه در ركوع ، آرام گيرى. سپس چنان بلند شو تا راست بايستى. سپس به سجده برو و در سجده آرام بگير. سپس برخيز و آرام بنشين . سپس به سجده برو و در آن آرام بگير. سپس برخيز. پس اگر نمازت را اين گونه به پايان بردى، تمام است و آنچه از اينها كم گذاشتى ، از نمازت كم گذاردهاى» .
ر . ك : ج ۱ ص ۲۱ (تشريع نماز) و ص ۳۱۳ (بلند گفتن بسم اللَّه / بلند گفتن «بسم اللَّه» در نماز به وسيله پيامبر صلى اللَّه عليه وآله) و ح ۳۹۸ و ۴۵۴ و ۴۶۳ و ۴۶۵ و ۴۶۸ و ۴۹۵ و ۵۰۲ و ۵۰۳ و ۵۱۱ و ۵۲۲ - ۵۲۵ و ۵۳۷ و ۵۳۸ و ۵۴۷ - ۵۴۹ و ۵۶۴ و ۵۷۷ و ۵۷۸ و ۵۸۹ و ۵۹۴ و ۶۲۶ و ۶۴۳ .
