۸۹۱.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : هر كس شراب بنوشد و آن را در شكمش قرار دهد، نمازش تا هفت روز قبول نمى‏شود و اگر در اين مدّت بميرد، كافر مرده است و اگر آن قدر بنوشد كه عقلش، اداى فرائض را نفهمد، نمازش تا چهل روز پذيرفته نمى‏شود و اگر در اين مدّت بميرد، كافر مرده است.

۸۹۲.ثواب الأعمال - به نقل از ابو صحارى - : از ايشان (امام صادق عليه السلام) در باره شرابخوار پرسيدم. فرمود: «تا آن گاه كه چيزى از آن در رگ‏هايش باشد، نمازش قبول نمى‏شود» .

۸۹۳.امام صادق عليه السلام : هر كس مست كننده‏اى بنوشد، نمازش تا چهل روز قبول نمى‏شود و اگر در اين چهل روز بميرد، به مرگ جاهلى مرده است ؛ ولى اگر به سوى خدا باز گردد، خدا نيز به سوى او باز مى‏گردد.

۸۹۴.الكافى - به نقل از حسين بن خالد - : به امام رضا عليه السلام گفتم : از پيامبر صلى اللَّه عليه وآله برايمان روايت شده كه فرموده است: «هر كس شراب بنوشد ، نمازش تا چهل روز برايش حساب نمى‏شود».
فرمود: «راست گفته‏اند».
گفتم: چرا تا چهل روز ، و نه كمتر و بيشتر ، نمازش به حساب نمى‏آيد؟
فرمود: «خداوند ، آفرينش انسان را تقدير كرد و او را در چهل روز نطفه قرار داد و سپس آن را به حالتى ديگر منتقل نمود و در چهل روز ، علقه (خونِ بسته شده) نمود و پس از آن در چهل روز به حالت مُضغه (گوشت كوفته شده) در آورد و هنگامى كه كسى شراب مى‏نوشد، اثر آن تا چهل روز در سر استخوان‏هايش مى‏ماند، به اندازه دوره‏هاى دگرگونى خلقتش».
سپس فرمود: «و همين گونه همه آنچه مى‏خورد و مى‏نوشد ، تا چهل روز [اثرش‏] در سر استخوان‏هايش مى‏ماند» .

۸۹۱.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه وآله : مَن شَرِبَ الخَمرَ فَجَعَلَها في بَطنِهِ لَم تُقبَل مِنهُ صَلاةٌ سَبعاً؛ إن ماتَ فيهِنَّ ماتَ كافِراً، فَإِن أذهَبَت عَقلَهُ عَن شَي‏ءٍ مِنَ الفَرائِضِ لَم تُقبَل لَهُ صَلاةٌ أربَعينَ يَوماً ؛ إن ماتَ فيهِنَّ ماتَ كافِراً. ^۱

۸۹۲.ثواب الأعمال عن أبي الصَّحاري عن الإمام الصادق عليه السلام ، قالَ : سَأَلتُهُ عَن شارِبِ الخَمرِ ، قالَ : لا تُقبَلُ مِنهُ صَلاةٌ ما دامَ في عُروقِهِ مِنها شَي‏ءٌ . ^۲

۸۹۳.الإمام الصادق عليه السلام : مَن شَرِبَ مُسكِراً لَم تُقبَل مِنهُ صَلاتُهُ أربَعينَ يَوماً ؛ فَإِن ماتَ فِي الأَربَعينَ ماتَ ميتَةً جاهِلِيَّةً، وإن تابَ تابَ اللَّهُ عَلَيهِ . ^۳

۸۹۴.الكافي عن الحسين بن خالد : قُلتُ لِأَبِي الحَسَنِ عليه السلام : إنّا رُوِّينا عَنِ النَّبِيِّ صلى اللَّه عليه وآله أنَّهُ قالَ : «مَن شَرِبَ الخَمرَ لَم تُحتَسَب له صَلاتُهُ أربَعينَ يَوماً».
قالَ : فَقالَ : صَدَقوا. قُلتُ : وكَيفِ لا تُحتَسَبُ صَلاتُهُ أربَعينَ صَباحاً لا أقَلَّ مِن ذلِكَ ولا أكثَرَ؟
فَقالَ : إنَّ اللَّهَ عزّ وجلّ قَدَّرَ خَلقَ الإِنسانِ فَصَيَّرَهُ نُطفَةً أربَعينَ يَوماً، ثُمَّ نَقَلَها فَصَيَّرَها عَلَقَةً أربَعينَ يَوماً، ثُمَّ نَقَلَها فَصَيَّرَها مُضغَةً أربَعينَ يَوماً، فَهُوَ إذا شَرِبَ الخَمَرَ بَقِيَت في مُشاشِهِ ^۴ أربَعينَ يَوماً عَلى‏ قَدرِ انتِقال خِلقَتِهِ .
قالَ : ثُمَّ قالَ عليه السلام : وكَذلِكَ جَميعُ غِذائِهِ أكلِهِ وشُربِهِ يَبقى‏ في مُشاشِهِ أربَعينَ يَوماً. ^۵