۱۰ / ۲
دعاهاى روايت شده از امام على عليه السلام
۸۳۳.الأمالى، مفيد - به نقل از محمّد بن حنفيّه - : امير مؤمنان ، على بن ابى طالب عليه السلام ، گرد كعبه طواف مىكرد كه مردى را ديد به پردههاى آن آويخته و مىگويد: اى كه گوش دادن به چيزى ، او را از گوش دادن به ديگرى باز نمىدارد و درخواست كنندگان ، او را به اشتباه نمىاندازند و پافشارى اصرار كنندگان ، او را خسته نمىكند ! خنكاى عفوت و شيرينى رحمتت را به من بچشان.
امير مؤمنان عليه السلام به او فرمود: «اين ، دعاى توست؟» .
مرد گفت: تو آن را شنيدى؟
فرمود: «آرى، اينها را در پى هر نماز بخوان كه به خدا سوگند، هيچ يك از مؤمنان در پى نمازها اين دعا را نمىخواند، جز آن كه خداوند ، گناهانش را مىآمرزد، حتّى اگر به تعداد ستارگان آسمانها و قطرههاى باران و سنگريزهها و خاكهاى زمين باشد».
آن گاه امير مؤمنان عليه السلام به او فرمود: «من اين را دانسته مىگويم و خداوند ، بزرگوار و وسعت دهنده است».
مرد - كه همان خضر پيامبر بود - ، گفت: اى امير مؤمنان ! به خدا سوگند، راست گفتى، (و بالاتر از هر دانشمندى، دانايى هست) .
