۸۲۹.المستدرك على الصحيحين - به نقل از ابو ايّوب انصارى - : در پشت سر پيامبرتان صلى اللَّه عليه وآله نماز نگزاردم، جز اين كه هر گاه نمازش را به پايان مىبرد، مىشنيدم كه مىگويد: «خدايا ! همه خطاها و گناهانم را بيامرز . خدايا ! نعمتت را بر من ارزانى دار . مرا زنده بدار و روزىام ده و به كارها و خوىهاى شايسته رهنمونم كن كه كسى جز تو به كارها و خوىهاى شايسته ره نمىنمايد و جز تو از كارها و خوىهاى زشت باز نمىدارد».
۸۳۰.امام جواد عليه السلام : هر گاه پيامبر صلى اللَّه عليه وآله از نمازش فارغ مىشد ، مىفرمود : «خدايا ! آنچه را كرده و مىكنم، و آنچه را نهان و آشكار كردهام، و زيادهروى بر خودم را و آنچه را تو خود بهتر از من مىدانى، بر من بيامرز. خدايا ! تو پيش از همه و پس از همه هستى . جز تو معبودى نيست. سوگند به آگاهىات از نهان و به توانايىات بر همه خلقت، تا آن گاه كه زندگى را برايم بهتر مىدانى، مرا زنده نگاهدار و آن گاه كه مرگ را برايم بهتر مىدانى، مرا بميران.
خدايا! همانا من ترسيدن از تو را در نهان و آشكار، گفتن حق را در حال خشم و خشنودى ، و ميانهروى را در تنگدستى و توانگرى، از تو مىخواهم و نعمتى تمام ناشدنى و چشمروشنىاى ناگسستنى را از تو مىخواهم و خشنودى به حكم تو، مرگى مبارك پس از زندگى ، و زندگانى آرام پس از مرگ، و لذّت نگاه كردن به تو و شوق ديدار تو و ملاقات تو بدون رنجى گزنده و فتنهاى گمراه كننده را از تو مىخواهم.
خدايا ! ما را به زينت ايمان، مزيّن كن و راهنما و رهيافته قرار ده. خدايا ! ما را ميان آنان كه ره نمودى، ره بنما. خدايا ! همانا من اراده قوى بر يافتن راه راست و پايدارى در كار و استوارى در راه حق را از تو مىخواهم و سپاسگزارى نعمتت، سلامت كامل و اداى حقّت را مىخواهم و - اى پروردگار من - دلى پيراسته و زبانى راستگو از تو مىخواهم و از آنچه در بارهام مىدانى ، آمرزش مىطلبم و بهترين آنچه را مىدانى ، از تو مىخواهم و از بدى آنچه مىدانى ، به تو پناه مىبرم، كه تو مىدانى و ما نمىدانيم و تو به نهانها بسيار دانايى». ۱
