۸۰۸.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : همواره يكى از شما تا هنگامى كه نماز ، او را از كارهاى ديگر باز داشته، و چيزى جز همان نماز، او را از باز گشتن به خانواده‏اش جلو نگرفته باشد، در نماز است.

۸۰۹.الخصال : از پيامبر صلى اللَّه عليه وآله در باره آنچه با خدا در معراج گفتگو كرد، پرسيدند. فرمود: «در باره درجه‏ها و كفّاره‏ها». فرمود: «ندا آمد: درجات چيست؟ گفتم: وضوى كامل گرفتن در سرما، و رفتن به [نماز] جماعت‏ها و انتظار نماز [ديگر كشيدن‏] پس از نماز و ولايتِ اهل بيتم تا هنگام مرگ» .

۸۱۰.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : آيا شما را به آنچه كه خدا با آن ، خطاها را پاك مى‏كند و درجات را بالا مى‏برد ، ره ننمايم ؟
گفتند : چرا ، اى پيامبر خدا !
فرمود : «كامل به جا آوردن وضو در موقعيت‏هاى سخت و بسيار گام برداشتن به سوى مساجد و بعد از نماز ، انتظار كشيدن براى نماز [ديگر] ، كه اين ، پاسدارى [از مرز دين‏] است» .

۸۰۸.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه وآله : لا يَزالُ أحَدُكُم في صَلاةٍ ما دامَتِ الصَّلاةُ تَحبِسُهُ ، لا يَمنَعُهُ أن يَنقَلِبَ إلى‏ أهلِهِ إلَّا الصَّلاةُ . ^۱

۸۰۹.الخصال : عَنِ النَّبِيِّ صلى اللَّه عليه وآله أنَّهُ لَمّا سُئِلَ فِي المِعراجِ فيمَا اختَصَمَ المَلَأُ الأَعلى‏؟ قالَ : فِي الدَّرَجاتِ وَالكَفّاراتِ . قالَ : فَنوديتُ : ومَا الدَّرَجاتُ؟ قُلتُ : إسباغُ الوُضوءِ فِي السَّبَراتِ ، وَالمَشيُ إلَى الجَماعاتِ ، وَانتِظارُ الصَّلاةِ بَعدَ الصَّلاةِ ووَلايَةُ أهلِ بَيتي حَتَّى المَماتِ . ^۲

۸۱۰.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه وآله : ألا أدُلُّكُم عَلى‏ ما يَمحُو اللَّهُ بِهِ الخَطايا ويَرفَعُ بِهِ الدَّرَجات؟ قالوا : بَلى‏ يا رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله! قالَ : «إسباغُ الوُضوءِ عَلَى المَكارِهِ وكَثرَةُ الخُطا إلَى المَساجِدِ وَانتِظارُ الصَّلاةِ بَعدَ الصَّلاةِ فَذلِكُمُ الرِّباطُ ^۳ . ^۴