همين نتيجه را مىدهد . ۱
همچنين شيخ بهايى ، در مفتاح الفلاح ، آن را مشهور دانسته و گفته است :
آنچه در تعقيبات مشهور است و به آن عمل مىشود ، مقدّم داشتن «الحمد للَّه» بر «سبحان اللَّه» است . ۲
محدّث بحرانى نيز در الحدائق الناضرة ، پس از ذكر همه احاديث و در پايان جمعبندى دلالى و سندى خود ، قول مشهور و برخوردار از قوّت روايى را «تقديم تحميد بر تسبيح» دانسته است . ۳ شيخ محمّدحسن نجفى نيز در كتاب گرانسنگ جواهر الكلام ، چنين نوشته است :
آنچه در ميان اصحاب ، شهرت بسيار دارد و بلكه در وسائل الشيعة آمده است كه شيعه به آن عمل مىكردهاند ، اين است كه نخست ، سى و چهار «اللَّه أكبر» گويند ، سپس سى و سه «الحمد للَّه» و بعد ، سى و سه «سبحان اللَّه» . در فتاوا و احاديث ، در اين باره اختلافى نمىيابم ، بجز خبر علل الشرائع كه به زودى آن را ذكر خواهم كرد . ۴
دليل نظريه مشهور
استدلال قول مشهور ، ساده و روشن است . احاديث بسيارى بر مدّعاى آن دلالت دارند كه با يك شمارش ساده ، مىتوان فزونىِ آنها را بر احاديث قول ديگر ، نشان داد . افزون بر اين ، اسناد احاديث دلالت كننده بر قول مشهور ، در مقايسه با احاديث ديگر ، از قوّت بيشترى برخوردارند و از اين رو ، حتّى اگر اين دو دسته احاديث
1.ر . ك : المقنعة : ص ۱۱۰ ، النهاية : ص ۸۵ ، المبسوط : ج ۱ ص ۱۱۷ ، المراسم العلويّة : ص ۷۳ ، المهذّب : ج ۱ ص ۹۶ ، السرائر : ج ۱ ص ۲۳۳ ، إصباح الشيعة بمصباح الشريعة : ص ۷۸ .
2.مفتاح الفلاح : ص ۲۱۳ .
3.ر . ك : الحدائق الناضرة : ج ۸ ص ۵۲۳ .
4.جواهر الكلام : ج ۱۰ ص ۳۹۹ . گفتنى است حديث علل الشرائع ، مطابق با احاديث اهل سنّت است و در اسناد آن نيز راويان اهل سنّت به چشم مىخورند .