۶۷۶.امام صادق عليه السلام : هنگامى كه بنده نماز را آغاز مى‏كند، خداوند با روى كريمانه‏اش به او روى مى‏آورد و فرشته‏اى را بر او مى‏گمارد تا قرآن را كامل و تمام از لبش برچيند. پس اگر بنده از نمازش روى گرداند، خداوند نيز روى مى‏گرداند و او را به همان فرشته مى‏سپارد و اگر در همه نمازش، به آن متوجّه باشد، خداوند با روى كريمانه‏اش به او رو مى‏كند تا آن كه نمازش كامل و تمام بالا رود. و اگر در آن دچار فراموشى يا غفلت گرديد يا سرگرم به چيزى جز نماز شد، از نمازش، همان اندازه بالا مى‏رود كه به خدا روى داشته است و به دل غافل ، هيچ چيزى داده نمى‏شود.

۶۷۷.امام صادق عليه السلام - در باره سخن خداوند متعال: (پاك‏دلانه روى به دين داشته باش) - : در نماز بايست و به راست و چپ ، روى مگردان.

۶۷۸.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : هنگامى كه اذان نماز گفته مى‏شود، شيطان پشت مى‏كند و صدايى از خود در مى‏آورد تا صداى اذان شنيده نشود و چون اذان به پايان مى‏رسد، جلو مى‏آيد و چون اقامه گفته مى‏شود، دوباره پشت مى‏كند و هنگامى كه اقامه به پايان مى‏رسد، جلو مى‏آيد و به جان نمازگزار مى‏افتد و همواره به او مى‏گويد: «اين را و آن را به ياد آر»، تا آن جا كه نمازگزار نمى‏داند چند ركعت نماز خوانده است.

۶۷۶.الإمام الصادق عليه السلام : إذَا استَفتَحَ العَبدُ صَلاتَهُ أقبَلَ اللَّهُ عَلَيهِ بِوَجهِهِ الكَريمِ ووَكَّلَ بِهِ مَلَكًا يَلتَقِطُ القُرآنَ مِن فيهِ التِقاطًا ، فَإِن أعرَضَ العَبدُ عَن صَلاتِهِ أعرَضَ اللَّهُ عَنهُ ووَكَّلَهُ إلَى المَلَكِ ، وإن أقبَلَ عَلى‏ صَلاتِهِ بِكُلِّهِ أقبَلَ اللَّهُ عَلَيهِ بِوَجهِهِ الكَريمِ حَتّى‏ تُرفَعَ صَلاتُهُ كامِلَةً ، وإن سَها فيها أو غَفَلَ أو شُغِلَ بِشَي‏ءٍ غَيرِها رُفِعَ مِن صَلاتِهِ بِقَدرِ ما أقبَلَ عَلَيهِ مِنها ، ولا يُعطَى القَلبُ الغافِلُ شَيئًا . ^۱

۶۷۷.عنه عليه السلام - في قَولِهِ تَعالى‏ : (فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا) ^۲ - : قُم فِي الصَّلاةِ ولا تَلتَفِت يَميناً ولا شِمالاً. ^۳

۶۷۸.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه وآله : إذا نودِيَ بِالصَّلاةِ أدبَرَ الشَّيطانُ ولَهُ ضُراطٌ، حَتّى‏ لا يَسمَعَ الأَذانَ، فَإِذا قُضِيَ الأَذانُ أقبَلَ، فَإِذا ثُوِّبَ بِها أدبَرَ، فَإِذا قُضِيَ التَّثويبُ أقبَلَ، حَتّى‏ يَخطُرَ بَينَ المَرءِ ونَفسِهِ ، يَقولُ : اُذكُر كَذا وكَذا، ما لَم يَكُن يَذكُرُ ، حَتّى‏ يَظَلَّ الرَّجُلُ إن يَدري كَم صَلّى‏ . ^۴