پرداخت و با سوگند به خدا، متذکّر شد که پیامبر صلی الله علیه و آله هرگز چنین نگفته است و این سخن را مخالف آیه: (وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى) ۱ دانست.۲
عایشه سه گروه از محدّثان را دروغگو توصیف کرد و از جمله آنها کسی است که روایت کند محمّد صلی الله علیه و آله پروردگار را دید؛ زیرا این سخن مخالف آیه: (لا تُدْرِکهُ الْأَبْصارُ) ۳ و آیه (وَ ما کانَ لِبَشَرٍ أَنْ یُکلِّمَهُ اللَّهُ إِلّا...) ۴ است.۵
نمونه دیگر، روایت شعبى است که پیامبر صلی الله علیه و آله براى زنى که سه بار طلاق داده شود، حقّ مسکن و نفقه قرار نداد. این سخن با انکار اسود بن یزید مواجه شد. او با اشاره به کلامی از عمر در باره اهتمام به کتاب خدا و سنّت پبامبر صلی الله علیه و آله و ارزیابی سخن دیگران با آنها، به این آیه قرآن استناد کرد: (لا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُیوتِهِنَّ وَ لا یَخْرُجْنَ إِلّا أَنْ یَأْتینَ بِفاحِشَةٍ مُبیَّنَة؛۶ آنان را از خانههایشان بیرون مکنید، و بیرون نمی‌روند، مگر آن که کار زشت آشکارى را مرتکب شده باشند).۷
نمونه دیگر، روایت ابو هریره از پیامبر صلی الله علیه و آله است که: زنازاده، بدترینِ سه گروه است. عایشه این حدیث را انکار کرد و آن را مخالف با این آیه: (وَلا تَزِرُوا وازِرَةٌ وِزرَ اُخریٰ؛۸ بارِ کسی بر دوش دیگری نیست) بیان کرد.۹
همچنین عمر، هنگامی که از زیاده‌روی در صداق زنان نهی کرد و تهدید نمود که مقدار زیادی را به بیت المال بر می‌گرداند، با اعتراض زنی از قریش رو به رو شد که سخن وی، مخالف آیه: (وَ آتَیتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَیئاً أَ تَأْخُذُونَهُ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبیناً) ۱۰
