241
عرضۀ حدیث بر قرآن

یکی آن که سائل، بیان معیارهای ترجیح را از امام می‌خواست، نه ترتیب آنها را؛ زیرا اگر غیر از این بود، می‌بایست از فرض تعارض میان آنها سؤال کند. دیگر، آن که امام علیه السلام میان کتاب، ‌سنّت و اخبار عامّه جمع کرده، در حالی که هر یک از آنها به تنهایی کافی است۱ و سوم، آن است که لازم می‌آید با مقبوله ابن حنظله، دیگر روایات ترجیح را که در بسیاری از آنها به یک مرجّح بسنده شده، تقیید زد و این، جدّاً بعید است.۲

او در این عبارت، از سؤال ‌اوّل پاسخ داده، و آن این که هر یک از این معیارها به تنهایی بسنده است و اجتماع آنها شرط نیست.

فقدان بحث جامع و مستقل در متون پیرامونی حدیث

در متون پیرامونی حدیث، مثل درایة الحدیث، نقد الحدیث و دانش اصول، کم و بیش در باره معیار قرآن در ارزیابی حدیث و شناخت احکام، بحث شده است. با این وجود، هیچ گاه و در هیچ یک از این دانش‌ها در دو حوزه شیعه و اهل ‌سنّت، بحث مستقل در باره جایگاه قرآن از جهت هم‌ترازی یا ناهم‌ترازی با سایر معیارهای نقد محتوایی و نیز کفایت آن به تنهایی یا به شرط اجتماع، صورت نگرفته است. در موارد اعمال معیار قرآن در نقد احادیث _ که در گستره وسیع دانش اسلامی، ‌به یکصد و شصت حدیث و اثر بالغ می‌شود _ ، چه بسیار که در کنار ‌قرآن، ‌سنّت۳ و خبر۴ و عقل۵ و اخبار عامّه۶ نیز ذکر شده اند. به عبارت دیگر، معیارها، از انسجام و همخوانی‌ای که گویای جایگاه هر یک از آنها باشد، برخوردار نیست.

با گذر از نگاه مستقل، رگه‌های پررنگی از بحث جایگاه قرآن و سایر قواعد نقد حدیث در قلمروهای نزدیک به آن مشاهده می‌شود. این رگه‌ها عبارت اند از: رابطه

1.فرائد الاُصول: ج۴ ص۶۱.

2.كفایة الاُصول: ج۲ ص۴۱۱.

3.البیان: ص۲۳۰ _ ۲۳۲.

4.تهذیب الأحکام: ج۱ص۹۳ و ج۹ ص۱۶۵ و ج۱۰ص۲۱۹، البدایة و النهایة: ج۲ص۸۰.

5.تأویل مختلف الحدیث: ص۲۸۸، البدایة و النهایة: ج۱ ص۱۲۹.

6.تهذیب الأحكام: ج۱ص۹۲ و ج۹ ص۱۶۵، الاستبصار: ج۴ ص۱۲۷.


عرضۀ حدیث بر قرآن
240

یک. اختلاف در تعداد. در موارد بسیار، یک معیار _ که گاه قرآن و گاه، اخبار عامّه و معروفیت و اجماع است _ و در مواردی دو، سه، چهار و گاه پنج معیار ذکر شده است.

دو. اختلاف در ترتیب. در برخی متون روایی، «‌قرآن و ‌سنّت و سپس اخبار عامّه» آمده است۱ در برخی، «کتاب و ‌سنّت»،۲ در برخی، «‌قرآن، مجمعٌ علیه، قول العامّة»،۳ در برخی، «کتاب، اخبار عامّه»،۴ در برخی، «کتاب، لرزیدن اندام و بیزاری قلوب»۵ و در برخی، «کتاب و نیکو شمردن مردم».۶

سه. اختلاف در نوع ترتیب و چینش. این اختلاف با سه حرف «و»، «أو» و «ثمّ» دیده می‌شود: در برخی متون روایی، «‌قرآن و ‌سنّت، سپس اخبار عامّه»،۷ در برخی، «‌قرآن، سپس ‌سنّت و اقوال ائمّه علیهم السلام» که دست کم در سه روایت آمده است،۸ در برخی، «‌قرآن، سپس اخبار عامّه»،۹ در برخی، ‌»قرآن، سپس اجماع و آن گاه اخبار عامّه»،۱۰ در برخی، «کتاب و ‌سنّت» با کلمه «و» و «أو» دست کم در هشت روایت،۱۱ و در برخی، «‌قرآن و عقل».۱۲

شیخ یوسف بحرانی پس از اشاره به وجود اختلاف در تعداد، عناوین و ترتیب معیارهای نقد محتوایی بویژه در مقبوله ابن حنظله و مرفوعه زراره، متذکّر شده که گویا امامان علیهم السلام تنها در صدد بیان معیارهای ترجیح بوده و قصد بیان ترتیب و جایگاه حقیقی هر یک از آنها را نداشته‌اند.۱۳ وی سه قرینه برای این حدس ذکر کرده است:

1.الكافی: ج۱ ص۶۷ _ ۶۸، کتاب من لا یحضره الفقیه: ج۳ ص۸ _ ۱۱.

2.الكافی: ج۱ ص۶۹، الاحتجاج: ج۲ ص۱۰۸.

3.تصحیح اعتقادات الإمامیّة: ص۴۷.

4.وسائل الشیعة: ج۲۷ ص۱۱۸.

5.الأحكام، ابن حزم: ج۲ ص۱۹۹.

6.سنن الدارمی: ج۱ ص۱۴۶.

7.الكافی: ج۱ص۶۷ _ ۶۸.

8.الأمالی، طوسی: ص۲۳۲.

9.الوافیة: ص۳۲۹.

10.تصحیح اعتقادات الإمامیّة: ص۴۷.

11.المحاسن: ج۱ ص۲۲۰، الكافی: ج۱ ص۶۹ _ ۷۰، اختیار معرفة الرجال: ج۲ ص۴۸۹ _ ۴۹۰، سنن الدارقطنی: ج۴ ص۱۳۳، الكفایة فی علم الروایة: ص۴۷۱.

12.روض الجنان و روح الجنان: ج۳ ص۳۹۲.

13.الحدائق الناضرة: ج۱ ص۹۷، فرائد الاُصول: ج۴ص۶۱، كفایة الاُصول: ج۲ص۴۱۱.

  • نام منبع :
    عرضۀ حدیث بر قرآن
    سایر پدیدآورندگان :
    مهدی احمدی نورآبادی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 18982
صفحه از 312
پرینت  ارسال به