اسود بن یزید، روایتی را که به پیامبر صلی الله علیه و آله نسبت داده شده و در آن آمده بود زنى که سه بار طلاق داده شود، حقّ مسکن و نفقه ندارد، مخالف با آیه: (لا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُیوتِهِنَّ وَ لا یَخْرُجْنَ إِلّا أَنْ یَأْتینَ بِفاحِشَةٍ مُبیَّنَةٍ؛۱ آنان را از خانههاشان بیرون مکنید، و بیرون نروند مگر آن که مرتکب کار زشت آشکارى شده باشند) دانست و آن را رد کرد.۲
عایشه خبر ابو هریره از پیامبر صلی الله علیه و آله را که: «زنازاده، بدترینِ سه گروه است»، مخالف آیه: (وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى؛۳ بارِ کسى بر دوش دیگرى نیست) دانست و آن را انکار کرد.۴
زنی از قریش، سخن عمر در نهی از زیاد شدن صداق زنان از مهر السنّه را مخالف آیه: (وَ آتَیتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَیئاً أَ تَأْخُذُونَهُ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِیناً؛۵ و [اگر] به یکی از آنان مال فراوانی داده باشید، چیزی از آن را پس مگیرید. آیا می‌خواهید آن [مال] را به بهتان و گناهِ آشکار بگیرید؟) دانست و عمر نیز کلام آن زن را مطابق روایت عرض حدیث بر قرآن دانست و پذیرفت.۶
امام باقر علیه السلام سخن پیامبر صلی الله علیه و آله را که به موجب آن از قیل و قال، فساد مال، فساد زمین و کثرت سؤال نهی شده بود، مطابق آیات زیر ذکر کرد: (لا خَیرَ فی کَثیرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بَینَ النَّاسِ؛۷ در بسیاری از رازگویی‌های ایشان خیری نیست، مگر کسی که [بدین وسیله] به صدقه یا کار پسندیده یا سازشی میان مردم فرمان دهد)، (وَ لا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ أَمْوالَکُم الَّتی جَعَلَ اللَّهُ لَکُمْ قِیاماً؛۸ و اموال خود را که خداوند آن را وسیله قوام [زندگی] شما قرار داده، به سفیهان مدهید) و (لا تَسْئَلُوا عَنْ أَشْیاءَ إِنْ تُبْدَ لَکمْ تَسُؤْکُمْ۹؛ از چیزهایی مپرسید که اگر برای شما آشکار گردد، شما را اندوهناک می‌کند).۱۰
