است. از سی و سه روایت در منابع شیعه نیز نُه مورد از پیامبر صلی الله علیه و آله،۱ پنج حدیث از امام علی علیه السلام،۲ دو روایت از امام باقر علیه السلام،۳ دوازده روایت از امام صادق علیه السلام،۴ سه حدیث از امام رضا علیه السلام،۵ دو حدیث از امام هادی علیه السلام۶ و دو روایت با عنوان «عن الأئمّة و عنهم»۷ و شش مورد در منابع زیدیّه از پیامبر صلی الله علیه و آله است.
۲. بسامد این احادیث به اعتبار طرق، چنین است:
در متون حدیثی امامیّه، ۲۲ طریق: ایّوب بن حر، کلیب اسدی، هشام بن حکم، هشام بن سالم، ایّوب بن راشد، ابن ابی یعفور، ابو جارود، سَکونی، محمّد بن مسلم، سدیر، حسن بن جهم، یونس، ابن ابی عمیر(با واسطه)، احمد بن حسن میثمی، صفوان بن یحیی، جابر، ابن سلمه جمّال، جمیل بن درّاج.
در متون اهل سنّت، ۱۳ طریق: زید بن علی، عبد الله بن جعفر هاشمی، ثوبان، عبد الله بن عمر، مالک بن عبد الله غافقی، ابو هریره، علی بن ابی طالب، عمر بن خطّاب، عبد الله بن عمر، ابو ملکه، خالد بن ابی کریمه، ابن وهب.
و در متون زیدیّه، پنج طریق.
۳. بسامد این متون، به لحاظ اطلاق و گستره عمل. از مجموع روایات، نزدیک به هشت متن، مربوط به تعارض اخبار و سایر متون، مطلق اند. این اختلاف در متون امامیّه دیده می‌شود. در متون اهل سنّت، یک روایت با دو اسناد در مورد تعارض اخبار،
1.الإیضاح: ص۳۱۲ (سه حدیث)، المحاسن: ج۱ ص۲۲۱ (دو حدیث)، قرب الإسناد: ص۹۲، الکافی: ج۱ ص۶۹، الإفصاح: ص۶۰، میراث حدیث شیعه: ج۵ ص۲۵۶.
2.تفسیر العیّاشی: ج۱ ص۸، الأمالی، صدوق: ص۳۶۷ ح۱۶، تحف العقول: ص۱۳۴، العمدة: ص۸۴.
3.المحاسن: ج۱ ص۲۲۵، تفسیر العیّاشی: ج۱ ص۹.
4.المحاسن: ج۱ ص۲۲۰ _ ۲۲۱ (چهار روایت)، تفسیر العیّاشی: ج۱ ص۹ (دو روایت)، الکافی: ج۱ ص۶۷ و ۶۹ (دو روایت)، اختیار معرفة الرجال: ج۲ ص۴۸۹ _ ۴۹۰، جوابات أهل الموصل: ص۴۷، بحار الأنوار : ج۲ ص۲۳۵، مستدرک الوسائل: ج۱۷ ص۳۰۶.
5.اختیار معرفة الرجال: ج۲ ص۴۸۹ _ ۴۹۰، عیون أخبار الرضا علیه السلام: ج۲ ص۲۰، التوحید، صدوق: ص۱۱۱ _ ۱۱۲.
6.تحف العقول: ص۴۵۸، الاحتجاج: ج۲ ص۴۵.
7.تهذیب الأحکام: ج۷ ص۲۷۵، الاستبصار : ج۱ ص۱۹۰.
