۱۷۹۳. امام على عليه السلام : پنج چيز از پنج كس ، زشت شمرده مى‏شود : گناه فراوان از دانشمندان ، آز از حكيمان ، بخل از توانگران ، بى‏شرمى از زنان و زنا از پيران .

۱۷۹۴. امام على عليه السلام : به ما رسيده است كه مردى در بنى اسرائيل ، هشتاد صندوق از دانش گِرد آورد . خداوند متعال ، به يكى از پيامبران خود وحى كرد كه : «به اين حكيم بگو اگر به اندازه آن بر آن بيفزايى ، سودى نمى‏بخشد؛ مگر آن كه به اين سه چيز ، عمل كنى : نخست اين كه دنيا را دوست نداشته باشى كه آن ، سراى مؤمنان نيست ؛ دوم اين كه همراه شيطان نگردى كه او رفيق مؤمنان نيست ؛ و سوم اين كه مؤمنان را آزار ندهى كه اين ، كار مؤمنان نيست» .

۱۷۹۵. امام على عليه السلام : آفت دانش ، خودستايى است .

۱۷۹۶. امام على عليه السلام : مبغوض‏ترينِ بندگان در نزد خداى سبحان ، دانشمندِ خودبزرگ‏بين است .

۱۷۹۷. امام على عليه السلام - در حكمت‏هاى منسوب به ايشان - : دانشت را از خودپسندى ، و وقارت را از كبر ، حفظ كن .

۱۷۹۸. امام حسين عليه السلام : از نشانه‏هاى دانشمند ، پذيرش نقد سخن خود و آگاهى به فنون حقيقى دقّت نظر (ضوابط انديشه و نقد) است .

۱۷۹۹. امام صادق عليه السلام : لقمان به پسرش گفت : «براى دانشمند ، سه نشانه است : آگاهى به [ وجود] خدا ، و به آنچه دوست دارد ، و به آنچه بد مى‏شمرد» .

۱۷۹۳. عنه عليه السلام : خَمسٌ يُستَقبَحنَ مِن خَمسٍ : كَثرَةُ الفُجورِ مِنَ العُلَماءِ ، وَالحِرصُ فِي الحُكَماءِ ، وَالبُخلُ فِي الأَغنِياءِ ، وَالقِحَةُ^۱ فِي النِّساءِ ، ومِنَ المَشايخِ الزِّنا.^۲

۱۷۹۴. عنه عليه السلام : بَلَغَنا أنَّ رَجُلًا في بَني إسرائيلَ جَمَعَ ثَمانينَ تابوتاً مِنَ العِلمِ ، فَأَوحَى اللَّهُ تَعالى‏ إلى‏ نَبِيٍّ مِنَ الأَنبِياءِ أن قُل لِهذَا الحَكيمِ: لَو جَمَعتَ مِثلَهُ مَعَهُ لا يُنتَفَعُ بِهِ إلّا أن تَعمَلَ بِهذِهِ الثَّلاثَةِ أشياءَ:
أوَّلُها: أن لا تُحِبَّ الدُّنيا ، فَإِنَّها لَيسَت بِدارِ المُؤمِنينَ.
وَالثّاني: أن لا تُصاحِبَ الشَّيطانَ ، فَإِنَّهُ لَيسَ بِرَفيقِ المُؤمِنينَ.
وَالثّالِثُ: أن لا تُؤذِيَ المُؤمِنينَ ، فَإِنَّهُ لَيسَ بِحِرفَةِ المُؤمِنينَ.^۳

۱۷۹۵. عنه عليه السلام : شَينُ العِلمِ الصَّلَفُ.^۴

۱۷۹۶. عنه عليه السلام : أبغَضُ العِبادِ إلَى اللَّهِ سُبحانَهُ العالِمُ المُتَجَبِّرُ.^۵

۱۷۹۷. عنه عليه السلام - فِي الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَيهِ - : حَصِّن عِلمَكَ مِنَ العُجبِ ، ووَقارَكَ مِنَ الكِبرِ.^۶

۱۷۹۸. الإمام الحسين عليه السلام : مِن دَلائِلِ العالِمِ انتِقادُهُ لِحَديثِهِ ، وعِلمُهُ بِحَقائِقِ فُنونِ النَّظَرِ.^۷

۱۷۹۹. الإمام الصادق عليه السلام : قالَ لُقمانُ لِابنِهِ : لِلعالِمِ ثَلاثُ عَلاماتٍ : العِلمُ بِاللَّهِ ، وبِما يُحِبُّ ، وبِما يَكرَهُ.^۸