۱۳۶۶. امام على عليه السلام : دانشمند ، دانشمند نمى‏شود، تا اين كه ... در برابر دانشش چيزى از كالاى پست دنيا نگيرد .

۱۳۶۷. امام زين العابدين عليه السلام : هركس دانشى را از كسى پنهان بدارد يا بر آن به عنوان پاداش مزد گيرد ، هرگز آن دانش به وى سودى نرساند .

۱۳۶۸. عيسى عليه السلام - به حواريان - : از آنها كه آموزششان مى‏دهيد ، مزدى نگيريد ، جز مانند آنچه به من داديد .^۱

ر . ك : ص ۷۷۹ (كاسبى كردن با دانش دينى)
و ص ۸۲۱ ح ۱۸۷۲ و ص ۸۲۵ ح ۱۸۷۷ ،
و تبليغ در قرآن و حديث : فصل هفتم : آفات تبليغ / بحثى درباره مزد تبليغ .

۱۳۶۶. الإمام عليّ عليه السلام : لا يَكونُ العالِمُ عالِماً حَتّى‏ ... لا يَأخُذَ عَلى‏ عِلمِهِ شَيئاً مِن حُطامِ الدُّنيا.^۱

۱۳۶۷. الإمام زين العابدين عليه السلام : مَن كَتَمَ عِلماً أحَداً ، أو أخَذَ عَلَيهِ أجراً رَفداً ، فَلا يَنفَعُهُ أبَداً.^۲

۱۳۶۸. عيسى عليه السلام - لِلحَوارِيّينَ - : لا تَأخُذوا مِمَّن تُعَلِّمونَ مِنَ الأَجرِ إلّا مِثلَ الَّذي أعطَيتُموني.^۳

راجع : ص ۷۷۸ (اتّخاذ علم الدين مهنة)
و ص ۸۲۰ ح ۱۸۷۲ و ص ۸۲۴ ح ۱۸۷۷
و التبليغ في الكتاب والسنّة : الفصل السابع : آفات التبليغ / بحث حول أجر التبليغ.