۱۲۶۲. پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : منع دانش ، روا نيست .

۱۲۶۳. پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : هنگامى كه [نسل‏هاى‏] آخر اين امّتْ اوّلش را لعنت كند ، هركس حديثى را پنهان بدارد ، بى‏گمان ، آنچه را خداوند عزّ و جلّ نازل كرده ، پنهان داشته است .

۱۲۶۴. پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : مَثَل كسى كه دانش مى‏آموزد ، ولى آن را بازگو نمى‏كند ، مَثَل كسى است كه گنج مى‏اندوزد ، ولى از آن خرج نمى‏كند .

۱۲۶۵. پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : هرگز نبينم كسى از شما دانشى را آموخته باشد ، ولى از ترس مردم، آن را پنهان بدارد !

۱۲۶۶. امام على عليه السلام : دانشمند پنهان كننده دانشش ، بدبوترينِ اهل قيامت است و همه جنبندگان ، حتّى حشرات كوچك زمين ، او را نفرين مى‏كنند .

۱۲۶۷. امام على عليه السلام : از اظهار حق ، خوددارى مكن، هرگاه اهلش را يافتى .

۱۲۶۸. امام على عليه السلام : آن كه دانشى را پنهان كند ، گويى نادان است .

۱۲۶۹. امام على عليه السلام : پنهان‏كننده دانش ، به درستى دانشش بى‏اعتماد است .

۱۲۶۲. عنه صلى اللّه عليه و آله : العِلمُ لا يَحِلُّ مَنعُهُ.^۱

۱۲۶۳. عنه صلى اللّه عليه و آله : إذا لَعَنَ آخِرُ هذِهِ الاُمَّةِ أوَّلَها ، فَمَن كَتَمَ حَديثاً فَقَد كَتَمَ ما أنزَلَ اللَّهُ.^۲

۱۲۶۴. عنه صلى اللّه عليه و آله : مَثَلُ الَّذي يَتَعَلَّمُ العِلمَ ثُمَّ لا يُحَدِّثُ بِهِ كَمَثَلِ الَّذي يَكنِزُ الكَنزَ فَلا يُنفِقُ مِنهُ.^۳

۱۲۶۵. عنه صلى اللّه عليه و آله : لا أعرِفَنَّ رَجُلًا مِنكُم عَلِمَ عِلماً فَكَتَمَهُ فَرَقاً^۴ مِنَ النّاسِ.^۵

۱۲۶۶. الإمام عليّ عليه السلام : إنَّ العالِمَ الكاتِمَ عِلمَهُ يُبعَثُ أنتَنَ أهلِ القِيامَةِ ريحاً ، يَلعَنُهُ كُلُّ دابَّةٍ حَتّى‏ دَوابِّ الأَرضِ الصِّغارِ.^۶

۱۲۶۷. عنه عليه السلام : لا تُمسِك عَن إظهارِ الحَقِّ إذا وَجَدتَ لَهُ أهلًا.^۷

۱۲۶۸. عنه عليه السلام : مَن كَتَمَ عِلماً فَكَأَنَّهُ جاهِلٌ.^۸

۱۲۶۹. عنه عليه السلام : الكاتِمُ لِلعِلمِ غَيرُ واثِقٍ بِالإِصابَةِ فيهِ.^۹