۸۵۰. امام على عليه السلام : آن كه گوش كردن از خردمندان را رها كند ، خردش بميرد .

۸۵۱. امام على عليه السلام - خطاب به حمّاد بن عيسى ، پس از ذكر نشانه‏هاى دين - : براى هريك از اين نشانه‏ها ، شاخه‏هايى است كه دانستن آن ، سر از هزار باب و هزار باب و هزار باب در مى‏آورد . پس اى حمّاد ! در دل شب و كرانه‏هاى روز ، جوياى دانش باش .

۸۵۲. لقمان عليه السلام : از جمله آنچه به پسرش پند مى‏داد ، اين بود : اى پسركم! در خلال روزها و شب‏ها و ساعات خود ، سهمى هم براى دانش اندوزى‏ات قرار ده كه هرگز تباه كردنى را چون ترك آن نيابى .

۸۵۳. لقمان عليه السلام - خطاب به پسرش - : دانش را بر اثر بى‏رغبتى به آن و رغبت به نادانى ، رها مكن . اى پسركم! مجلس‏ها را به دقّت نظاره كن . اگر ديدى گروهى خدا را ياد مى‏كنند ، نزد آنان بنشين . پس اگر دانشمند باشى ، دانشت به تو سود مى‏رسانَد و بر دانشت بيفزايند و اگر نادان باشى ، به تو مى‏آموزند و شايد كه خداوند متعال ، آنان را در سايه رحمت خود در آورد . پس تو را نيز با آنان فرا گيرد .

۸۵۴. امام هادى عليه السلام : دانشمند و دانشجو در هدايت ، شريك‏اند .

۸۵۵. امام على عليه السلام - در اشعار منسوب به ايشان - :


و به خداى بلندمرتبه و پروردگارت اعتماد كن/خدايى كه داراى رحمت‏ها و نعمت‏هاى بزرگ است‏
و در كار دانش ، اهل جستجو و پژوهش باش/و در امر حلال و حرام ، به گفتگو پرداز
ياوه بر زبان مران ، و تنها/سخنى بگو كه خدا را خشنود مى‏كند.

۸۵۰. عنه عليه السلام : مَن تَرَكَ الاِستِماعَ مِن ذَوِي العُقولِ ماتَ عَقلُهُ.^۱

۸۵۱. عنه عليه السلام - لِحَمّادِ بنِ عيسى‏ بَعدَ ذِكرِ عَلاماتِ الدّينِ - : ولِكُلِّ واحِدَةٍ مِن هذِهِ العَلاماتِ شُعَبٌ يَبلُغُ العِلمُ بِها أكثَرَ مِن ألفِ بابٍ وألفِ بابٍ وألفِ بابٍ ، فَكُن يا حَمّادُ طالِباً لِلعِلمِ في آناءِ اللَّيلِ وأطرافِ النَّهارِ.^۲

۸۵۲. لقمان عليه السلام - لاِبنِهِ يَعِظُهُ - : يا بُنَيَّ ، اِجعَل في أيّامِكَ ولَياليكَ وساعاتِكَ نَصيباً لَكَ في طَلَبِ العِلمِ ، فَإِنَّكَ لَن تَجِدَ لَهُ تَضييعاً مِثلَ تَركِهِ.^۳

۸۵۳. عنه عليه السلام - أيضاً - : لا تَترُكِ العِلمَ زَهادَةً فيهِ ورَغبَةً فِي الجَهالَةِ ، يا بُنَيَّ اختَرِ المَجالِسَ عَلى‏ عَينِكَ ، فَإِن رَأَيتَ قَوماً يَذكُرونَ اللَّهَ فَاجلِس إلَيهِم ، فَإِنَّكَ إن تَكُن عالِماً يَنفَعكَ عِلمُكَ ويَزيدوكَ عِلماً ، وإن تَكُن جاهِلًا يُعَلِّموكَ ، ولَعَلَّ اللَّهَ تَعالى‏ أن يُظِلَّهُم بِرَحمَةٍ فَتَعُمَّكَ مَعَهُم.^۴

۸۵۴. الإمام الهادي عليه السلام : إنَّ العالِمَ وَالمُتَعَلِّمَ شَريكانِ فِي الرُّشدِ.^۵

۸۵۵. الإمام عليّ عليه السلام - فِي الدّيوانِ المَنسوبِ إلَيهِ - :
وثِق بِاللَّهِ رَبِّكَ ذِي المَعاليوذِي الآلاءِ وَالنِّعَمِ الجِسامِ‏
وكُن لِلعِلمِ ذا طَلَبٍ وبَحثٍوناقِش فِي الحَلالِ وفِي الحَرامِ‏
وبِالعَوراءِ لا تَنطِق ولكِنبِما يُرضِي الإِلهَ مِنَ الكَلامِ‏^۶