۴۳۲. امام على عليه السلام : شگفتانگيزترين چيزى كه در انسان هست ، دل اوست كه در آن ، موادّ حكمت و موادّ متضاد آن قرار دارد .
۴۳۳. امام على عليه السلام : حكمت ، درختى است كه در دل مىرويد و بر زبان ميوه مىدهد .
۴۳۴. امام على عليه السلام : نور وحى و رسالت را مىديدم و بوى نبوّت به مشامم مىرسيد و صداى ناله شيطان را هنگام فرود آمدن وحى مىشنيدم . از پيامبر خدا پرسيدم : اين ناله چيست؟
فرمود : «اين ، شيطان است كه از عبادت خود ، نااميد شده است . تو آنچه را من مىشنوم ، مىشنوى و آنچه را مىبينم ، مىبينى؛ جز آن كه تو پيامبر نيستى ، ولى وزيرى و بر نيكى هستى» .
۴۳۵. امام زين العابدين عليه السلام : آگاه باشيد كه بنده ، چهار چشم دارد : دو چشم كه امر دين و دنيايش را با آنها مىبيند و دو چشم كه كار آخرتش را با آنها مىنگرد . پس هنگامى كه خدا خير بندهاى را مىخواهد ، دو چشم دلش را مىگشايد ، تا با آنها امور نهان آخرت را بنگرد و اگر جز اين بخواهد ، دل را به همان حال خود ، وا مىگذارد .
۴۳۶. امام صادق عليه السلام : هيچ دلى نيست ، جز آن كه دو گوش دارد : بر يكى از آنها فرشتهاى راهنما و بر ديگرى شيطانى فتنهگر ايستاده است. اين ، فرمان مىدهد و آن ، باز مىدارد . شيطان ، به سرپيچى فرمان مىدهد و فرشته ، باز مىدارد . اين ، همان كلام خداوند است : «از راست و چپ نشستهاند . [ آدمى ]هيچ سخنى را بر زبان نمىآورد، مگر اين كه مراقبى آماده نزد او حاضر است» .
