۲۹۷. امام على عليه السلام : هر چيزى ملال‏آور مى‏شود ، جز تازه‏هاى حكمت .

۲۹۸. امام على عليه السلام : حكمت ، گلشن خردمندان و بستان فاضلان است .

۲۹۹. امام على عليه السلام : سخنان حكيمانه ، بستان فاضلان و دانش‏ها ، گلشن اديبان است .

۳۰۰. امام على عليه السلام : سلامت سبكبارانِ راه بندگى ، سنگينى ترازو[ى اعمال‏] است و [سنگينى ]ترازو به حكمت است و حكمت ، نور ديده .

۳۰۱. امام على عليه السلام : حكمت را لباس زيرين و آرامش را بالاپوش خود قرار ده كه اين دو ، زيور نيكان‏اند .

۳۰۲. امام على عليه السلام : پيوسته با حكمت باش كه زيورى گران‏بهاست .

۳۰۳. امام على عليه السلام : بارور شدن پرورش روح ، به آموختن حكمت و چيرگى بر عادت است .

۳۰۴. امام على عليه السلام : غنيمت مؤمن ، يافتن حكمت است .

۳۰۵. امام على عليه السلام : هر كه شيفته حكمت گردد ، خود را بزرگ مى‏سازد .

۳۰۶. امام على عليه السلام : هر كه به حكمت شناخته شود ، چشم‏ها او را به ديده وقار و شكوه مى‏نگرند .

۲۹۷. عنه عليه السلام : كُلُّ شَي‏ءٍ يُمَلُّ ما خَلا طَرائِفَ الحِكَمِ.^۱

۲۹۸. عنه عليه السلام : الحِكمَةُ رَوضَةُ العُقَلاءِ ، ونُزهَةُ النُّبَلاءِ.^۲

۲۹۹. عنه عليه السلام : الحِكَمُ رِياضُ النُّبَلاءِ ، العُلومُ نُزهَةُ الاُدَباءِ.^۳

۳۰۰. عنه عليه السلام : سَلامَةُ أهلِ الخِفَّةِ فِي الطّاعَةِ ثِقَلُ الميزانِ ، وَالميزانُ بِالحِكمَةِ وَالحِكمَةُ ، ضِياءٌ لِلبَصَرِ.^۴

۳۰۱. عنه عليه السلام : اِستَشعِرِ الحِكمَةَ وتَجَلبَبِ السَّكينَةَ فَإِنَّهُما حِليَةُ الأَبرارِ.^۵

۳۰۲. عنه عليه السلام : عَلَيكَ بِالحِكمَةِ فَإِنَّهَا الحِليَةُ الفاخِرَةُ.^۶

۳۰۳. عنه عليه السلام : لِقاحُ الرِّياضَةِ دِراسَةُ الحِكمَةِ وغَلَبَةُ العادَةِ.^۷

۳۰۴. عنه عليه السلام : غَنيمَةُ المُؤمِنِ وِجدانُ الحِكمَةِ.^۸

۳۰۵. عنه عليه السلام : مَن لَهِجَ بِالحِكمَةِ فَقَد شَرَّفَ نَفسَهُ.^۹

۳۰۶. عنه عليه السلام : مَن عُرِفَ بِالحِكمَةِ لَحَظَتهُ العُيونُ بِالوَقارِ وَالهَيبَةِ.^۱۰