۲۳۳. پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : عالم ، كسى است كه عمل كند .

۲۳۴. پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : عالم ، آن است كه به علم عمل مى‏كند؛ هر چند عملى اندك .^۱

۲۳۵. پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : تا به دانش عمل نكنى ، دانا نباشى .

۲۳۶. پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله : در دانايى آدمى همين بس كه خدا را بپرستد و در نادانى شخص ، همين بس كه از رأى خود خوشش آيد .

۲۳۷. امام على عليه السلام : ثمره دانش ، پرستش [خدا]ست .

۲۳۸. امام على عليه السلام : دانش ، تو را به آنچه خدايت بدان فرمان داده راهنمايى مى‏كند و زهد ، راهت را به سوى آن آسان مى‏گرداند .

۲۳۹. امام على عليه السلام : با شناخت علمى ، (خدا) عبادت مى‏شود و انسان با آن ، در زندگى ، طاعت را و پس از مرگ ، ذكر خير را به‏دست مى‏آورد .

۲۴۰. امام على عليه السلام : كسى كه شناخت ، [ از كارهاى ناشايست‏] باز ايستاد .

۲۴۱. امام على عليه السلام : كسى كه به دانشش عمل نكرد ، ندانست .

۲۳۳. رسول اللَّه صلى اللّه عليه و آله : العالِمُ مَن يَعمَلُ.^۱

۲۳۴. عنه صلى اللّه عليه و آله : إنَّ العالِمَ مَن يَعمَلُ بِالعِلمِ وإن كانَ قَليلَ العَمَلِ.^۲

۲۳۵. عنه صلى اللّه عليه و آله : لا تَكونُ عالِماً حَتّى‏ تَكونَ بِالعِلمِ عامِلًا.^۳

۲۳۶. عنه صلى اللّه عليه و آله : كَفى‏ بِالمَرءِ عِلماً إذا عَبَدَ اللَّهَ ، وكَفى‏ بِالمَرءِ جَهلًا إذا اُعجِبَ بِرَأيِهِ.^۴

۲۳۷. الإمام عليّ عليه السلام : ثَمَرَةُ العِلمِ العِبادَةُ.^۵

۲۳۸. عنه عليه السلام : العِلمُ يُرشِدُكَ إلى‏ ما أمَرَكَ اللَّهُ بِهِ ، وَالزُّهدُ يُسَهِّلُ لَكَ الطَّريقَ إلَيهِ.^۶

۲۳۹. عنه عليه السلام : مَعرِفَةُ العِلمِ دينٌ يُدانُ بِهِ ، بِهِ يَكسِبُ الإِنسانُ الطّاعَةَ في حَياتِهِ ، وجَميلَ الاُحدوثَةِ بَعدَ وَفاتِهِ.^۷

۲۴۰. عنه عليه السلام : مَن عَرَفَ كَفَّ.^۸

۲۴۱. عنه عليه السلام : ما عَلِمَ مَن لَم يَعمَل بِعِلمِهِ.^۹