و آنچه به نام دين بر جوامع مختلف بشر حكومت مىكرد، چيزى جز خرافات و موهومات نبود. در واقع، اديان تحريف شده و عقايد موهوم، ابزارهايى براى سلطه زر و زور بر انسان شده بودند و اين، واقعيتى است كه تاريخ قبل از اسلام نيز آن را تأييد مىكند.
بعثت مبارك پيامبر صلّىاللهعليهوآله، آغاز عصر علم بود. اساسىترين مسئوليت ايشان، مبارزه با خرافات و تحريفات و روشن كردن حقايق براى مردم بود. او خود را براى مردم، همچون پدرى مىدانست كه آنان را مىپرورانَد و آموزش مىدهد. ايشان مىفرمود:
إنَّما أنَا لَكُم مِثلُ الوالِدِ اُعَلِّمُكُم.۱
در واقع، من براى شما همچون پدرى هستم كه به شما مىآموزم.
پيامبر خدا، نبوّت خود را پديدهاى منطبق با موازين عقلى و علمى معرّفى مىكرد كه اگر دانشمندان، در صدد شناخت آن بر آيند، مىتوانند به سادگى راستگويىاش را در باره ارتباط او با مبدأ هستى درك كنند.
«وَ يَرَى الَّذِينَ أُوتُواْ الْعِلْمَ الَّذِى أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ هُوَ الْحَقَّ.۲
كسانى كه به ايشان علم داده شده، آنچه را از سوى پروردگارت بر تو نازل شده، حق مىدانند».
پيامبر صلّىاللهعليهوآله نيز مردم را از پيروى هر آنچه علم، آن را تأييد نمىكند، به شدّت بر حذر مىداشت و اين آيه را براى آنان تلاوت مىفرمود:
«وَ لاَ تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ.۳
و چيزى را كه بِدان علم ندارى، دنبال مكن».
