گروه سوم: احاديثى كه به ظاهر دلالت دارند كه عمل پيش گفته، همه روزه نبوده و در تعداد روزها، با يكديگر و نيز با احاديث گروه اوّل، اختلاف دارند.^۱

گروه اوّل و دوم با يكديگر ناهمسويى ندارند و به قرينه آنها معلوم مى‏شود كه در گروه سوم ـ اگر همه رواياتش از نظر صدور، بى‏اشكال باشند و تصحيفى در آنها راه نيافته باشد ـ، راويان، مشاهدات خود را نقل كرده‏اند و معتبر بودن نيز آن را تقويت مى‏كند.

بنا بر اين، حاصل جمع‏بندى احاديث اين فصل، چنين است كه پس از نزول آيه تطهير، پيامبر خدا صلّى‏الله‏عليه‏و‏آله براى هر چه روشن‏تر شدن مقصود از «أهل البيت» در آيه تطهير و «أهلك» در آيه: «وَامُرْ اَهْلَك بِالصَّلاةِ؛ و كسان خود را به نماز فرمان ده»، همه روز، هنگام نماز صبح بر در خانه على و فاطمه عليهماالسلام مى‏آمد و با سلام و قرائت آيه تطهير، آنها را به نماز دعوت مى‏كرد و همه احاديثى كه در بيان اين رويداد، عدد خاصّى را ذكر كرده‏اند، ناظر به مشاهدات راويان اند و انحصارى از آنها به دست نمى‏آيد.

البتّه از برخى احاديث،^۲ چنين پيداست كه اين كار پيامبر صلّى‏الله‏عليه‏و‏آله، پس از نزول آيه: «وامُرْ اَهْلَك بِالصَّلاةِ» بوده است. ابو سعيد خدرى مى‏گويد:

چون آيه: «و كسان خود را به نماز فرمان ده» نازل شد، پيامبر خدا صلّى‏الله‏عليه‏و‏آله در مدّت

پژوهشى درباره سلام بامدادى پيامبر بر اهل بيت علیهم السّلام

محدّثان بزرگ جهان اسلام، اين رويداد را به طرق مختلف از اهل بيت علیهم السّلام ^۱ و بزرگان صحابه (مانند: ابو سعيد خدرى،^۲ انس بن مالك،^۳ عبد اللّه‏ بن عبّاس^۴ و ابو الحمرا)^۵ روايت كرده‏اند. بر اين اساس، اصل وقوع اين رخداد، از امور مسلّم شمرده مى‏شود ؛ امّا احاديث مربوط به شمار دفعات اين رويداد، به سه گروه تقسيم مى‏شوند:

گروه اوّل: احاديثى كه دلالت دارند پيامبر خدا صلّى‏الله‏عليه‏و‏آله همه روزه وقتى مى‏خواست براى نماز صبح به مسجد برود، درِ خانه على و فاطمه عليهماالسلام مى‏آمد و با گفتن سلام و خواندن آيه تطهير، آنها را براى نماز دعوت مى‏كرد (ر.ك: فصل چهارم).

گروه دوم: احاديثى كه بر اساس آنها خود راوى، چند بار عمل پيش‏گفته را ديده است.^۶