۴. مسند ابن حنبل ـ به نقل از شهر بن حوشب، از امّ سلمه ـ: پيامبر صلّىاللهعليهوآله به فاطمه فرمود: «همسر و دو پسرت را نزد من بياور».
او آنها را آورد. پيامبر صلّىاللهعليهوآله، عباى فدكى خود را بر آنها افكند و سپس دستش را روى آنها گذاشت و فرمود: «بار خدايا! اينان، خاندان محمّدند. درود و بركات خود را بر محمّد و خاندان محمّد بفرست، كه تو ستوده و بزرگوارى».
من عبا را كنار زدم تا همراه آنها در زير آن جاى گيرم ؛ ولى پيامبر صلّىاللهعليهوآله آن را از دست من كشيد و گفت: «تو در راه درست هستى».۱
۵. امام زين العابدين عليهالسلام ـ به نقل از امّ سلمه ـ: اين آيه در خانه من و در روزى كه پيامبر صلّىاللهعليهوآله در خانه من بود، نازل شد. پيامبر صلّىاللهعليهوآله نزد من بود كه على، فاطمه، حسن و حسين عليهمالسلام را فرا خواند. جبرئيل عليهالسلام هم آمد و پيامبر صلّىاللهعليهوآله عباى فدكى را بر آنها گستراند و سپس فرمود: «پروردگارا! اينان، اهل بيت علیهم السّلام من اند. خدايا! هر گونه پليدى را از آنها دور كن و كاملاً پاكشان گردان»
جبرئيل عليهالسلام گفت: اى محمّد ! آيا من هم از شمايم؟
پيامبر صلّىاللهعليهوآله فرمود: «تو نيز از مايى، اى جبرئيل!».
گفتم: اى پيامبر خدا! من هم از اهل بيت علیهم السّلام تو ام. آن گاه پيش رفتم تا در كنار آنها باشم. پيامبر صلّىاللهعليهوآله فرمود: «در جاى خود باش، اى امّ سلمه! تو به سويى درست، روانى. تو از همسران پيامبر خدايى».
جبرئيل عليهالسلام گفت: اى محمّد! بخوان: «خداوند، خواسته است پليدى را تنها از شما اهل