۳ / ۴

عمر بن يزيد

۴۸۷. الأمالى، طوسى ـ به نقل از عمر بن يزيد ـ: امام صادق عليه‏السلام فرمود: «اى پسر يزيد! به خدا سوگند، تو از ما خاندان هستى».
گفتم: فدايت شوم! از خاندان محمّد؟!
فرمود: «آرى، به خدا از خود آنان».
گفتم: قربانت گردم! از خود آنان؟!
فرمود: «آرى، به خدا، از خود آنان. اى عمر! مگر كتاب خداى عز و جل را نخوانده‏اى كه مى‏فرمايد: «همانا نزديك‏ترين مردم به ابراهيم، كسانى هستند كه از او پيروى كرده‏اند و نيز اين پيامبر و كسانى كه [به آيين او] ايمان آورده‏اند و خدا ولىّ مؤمنان است»^۱ و مگر نخوانده‏اى اين سخن خداى بلندنام را كه: «پس هر كه از من پيروى كند، او از من است و هر كه از من نافرمانى كند، همانا تو آمرزنده مهربانى»^۲؟».^۳

۳ / ۵

عيسى بن عبد اللّه‏ قمى

۴۸۸. الاختصاص ـ به نقل از يونس بن يعقوب ـ: عيسى بن عبد اللّه‏ قمى خدمت امام صادق عليه‏السلام رسيد. چون از نزد ايشان خارج شد، امام عليه‏السلام به خادم خود فرمود: «او را صدا بزن».

سلمان فارسى ؛ بگوييد سلمان محمّدى. او فردى از ما اهل بيت علیهم السّلام است.^۱

۳ / ۲

ابو ذر

۴۸۵. پيامبر خدا صلّى‏الله‏عليه‏و‏آله: اى ابو ذر! تو از ما اهل بيت علیهم السّلام هستى.^۲

۳ / ۳

سعدُ الخَير

۴۸۶. الاختصاص ـ به نقل از ابو حمزه ـ: سعد بن عبد الملك ـ همو كه از فرزندان عبد العزيز بن مروان بود و امام باقر عليه‏السلام وى را «سعد الخير» مى‏ناميد ـ بر امام باقر عليه‏السلام وارد شد، در حالى كه مانند زنان مى‏گريست و اشك مى‏ريخت. امام عليه‏السلام فرمود: «اى سعد! چرا گريه مى‏كنى؟».
گفت: چگونه گريه نكنم، حال آن كه من از شجره [و تبارى] هستم كه در قرآن، لعنت شده است؟!
امام عليه‏السلام به او فرمود: «تو از اين شجره (بنى اُميّه) نيستى. تو اُمَوى‏اى هستى كه از ما خاندان شمرده مى‏شوى. مگر نشنيده‏اى اين سخن خداى عز و جل را كه از قول ابراهيم نقل مى‏كند: «پس هر كه از من پيروى كند، او از من است»^۳؟».^۴