فصل يكم: بر حذر داشتن از دشمنى با اهل بيت علیهم السّلام

۳۹۴. پيامبر خدا صلّى‏الله‏عليه‏و‏آله: امامانِ پس از من، دوازده نفرند كه نُه تن آنان، از پشت حسين اند و نهمين آنان، قائمشان است. پس خوشا به حال كسى كه آنان را دوست بدارد! و بدا به حال كسى كه ايشان را دشمن بدارد!^۱

۳۹۵. تاريخ دمشق ـ به نقل از ابو اُمامه باهلى ـ: پيامبر خدا صلّى‏الله‏عليه‏و‏آله فرمود: «اگر بنده‏اى هزار سال در ميان صفا و مروه خدا را عبادت كند و هزار سال ديگر و هزار سال ديگر، امّا محبّت ما را نداشته باشد، خداوند، او را حتما در آتش دوزخ، سرنگون مى‏سازد» و سپس اين آيه را تلاوت نمود: «بگو: من براى آن (رسالت)، از شما مزدى نمى‏خواهم، مگر دوست داشتن خويشاوندان را»^۲.^۳

۳۹۶. امام على عليه‏السلام: بدترين كورى، كورى كسى است كه از ديدنِ برترىِ ما كور باشد و بى آن كه از ما نسبت به او خطايى سر زده باشد، در برابرمان به دشمنى برخيزد، جز اينكه