فصل پنجم: نشانه‏هاى دوست داشتن اهل بيت علیهم السّلام

۵ / ۱

سختكوشى در عمل

۳۶۲. امام على عليه‏السلام: من با پيامبر خدا صلّى‏الله‏عليه‏و‏آله و خاندانم و دو فرزندم در كنار حوض [كوثر]هستيم. پس هر كه ما را مى‏خواهد، بايد به سخن ما چنگ زند و به كردار ما عمل كند.^۱

۳۶۳. امام باقر عليه‏السلام ـ در سفارش به پسرش امام صادق عليه‏السلام ـ: فرزندم! تو هم اگر بر خلاف عمل من رفتار كنى، فردا[ى قيامت] با من در يك منزل فرود نخواهى آمد.... خداوند عز و جل نپذيرفته است كه مردمى ولايت و دوستى عدّه‏اى را بپذيرند و بر خلاف كردار آنها عمل كنند و با اين حال، روز قيامت با آنها هم‏منزل [و هم‏درجه]شوند. به خداوندِ كعبه سوگند كه هرگز چنين نمى‏شود !^۲

۳۶۴. امام صادق عليه‏السلام: من و پدرم بيرون آمديم تا اين كه به ميان قبر و منبر [پيامبر خدا صلّى‏الله‏عليه‏و‏آله] رسيديم. جمعى از شيعيان در آن جا بودند. پدرم به آنها سلام كرد و آن گاه فرمود: «به خدا سوگند كه من بوى شما و روح شما را دوست دارم. پس با پارسايى و كوشيدن

فصل چهارم: تشويق به ايجاد محبّت اهل بيت علیهم السّلام در دل مردم

۳۶۰. امام صادق عليه‏السلام: رحمت خدا بر آن بنده‏اى كه ما را محبوب مردم گرداند و كارى نكند كه مبغوض مردم شويم !^۱

۳۶۱. امام صادق عليه‏السلام: رحمت خدا بر آن بنده‏اى كه دوستىِ مردم را به سوى ما بكشاند، [اين گونه كه] احاديثى را كه مى‏پذيرند، برايشان بگويد و آنچه را انكار مى‏كنند، وا نهد!^۲

ر. ك: ص ۲۳۸ (حسن معاشرت).