۳۴۷. امام صادق عليه‏السلام: به خدا سوگند كه از عرب و عجم، ما را دوست ندارند، مگر كسانى كه خانواده‏دار و شريف و اصيل باشند. از اين رو، از اينان و آنان، ما را دشمن نمى‏دارد، مگر كسى كه آلوده و بى‏نسب باشد.^۱

۳۴۸. تاريخ دمشق ـ به نقل از محبوب بن ابى زَنّاد ـ: انصار مى‏گفتند: ما حرام‏زاده بودنِ افراد را از طريق دشمنى با على بن ابى طالب مى‏شناختيم.^۲

۲ / ۲

نشانه پاكى دل

۳۴۹. امام باقر عليه‏السلام: هيچ بنده‏اى نيست كه ما را دوست بدارد و ولايت ما را بپذيرد، مگر اين كه خداوند، دل او را پاك مى‏گرداند و خداوند، دل هيچ بنده‏اى را پاك نكرد، مگر اين كه تسليم ما شد و از ما فرمان‏بردارى كرد و چون فرمان‏بردار ما شد، خداوند، او را از سختى حساب، به سلامت داشت و از هراس بزرگ روز قيامت، ايمنش گردانْد.^۳

۲ / ۳

شرط توحيد

۳۵۰. الأمالى، طوسى ـ به نقل از امام صادق عليه‏السلام از پدرش، از جابر بن عبد اللّه‏ انصارى ـ: باديه‏نشينى نزد پيامبر صلّى‏الله‏عليه‏و‏آله آمد و گفت: اى پيامبر خدا! آيا بهشت، بهايى دارد؟

فصل دوم: ويژگى‏هاى دوست داشتن اهل بيت علیهم السّلام

۲ / ۱

نشانه حلال‏زادگى

۳۴۵. پيامبر خدا صلّى‏الله‏عليه‏و‏آله ـ در توصيف على عليه‏السلام ـ: اى مردم! فرزندان خود را با محكِ محبّت على بيازماييد ؛ زيرا على هرگز به گم‏راهى فرا نمى‏خواند و از راه راست، دور نمى‏شود. پس هر يك از فرزندان شما كه على را دوست داشت، از شماست و هر كدام او را دشمن داشت، از شما نيست.^۱

۳۴۶. امام على عليه‏السلام: پيامبر صلّى‏الله‏عليه‏و‏آله فرمود: «اى ابو ذر! هر كه ما اهل بيت علیهم السّلام را دوست دارد، پس خدا را بر نخستين نعمت سپاس گويد».
ابو ذر پرسيد: اى پيامبر خدا! نخستين نعمت، كدام است؟
فرمود: «حلال‏زادگى. ما اهل بيت علیهم السّلام را دوست نمى‏دارد، مگر كسى كه حلال‏زاده باشد».^۲