قنبر گفت: اى امير مؤمنان! شما بِدان سزاوارترى ؛ شما به منبر مى‏روى و براى مردم خطبه مى‏خوانى.
امام عليه‏السلام فرمود: «اى قنبر! تو جوانى و شور جوانى دارى و من از خداى خود شرم دارم كه بر تو برترى يابم ؛ چرا كه از پيامبر خدا صلّى‏الله‏عليه‏و‏آله شنيدم كه مى‏فرمود: "آنها را از آنچه خود مى‏پوشيد، بپوشانيد و از آنچه خود مى‏خوريد، بخورانيد"».
امام عليه‏السلام آن گاه پيراهن را پوشيد و دستش را كه در آستين بود، دراز كرد و آستين از انگشتان او افزون بود. امام عليه‏السلام به جوان فروشنده گفت: «اين اضافه را قطع كن» و او قطع كرد.
جوان گفت: بگذار آن را پس‏دوزى كنم، اى شيخ!
امام عليه‏السلام فرمود: «بگذار همان طور باشد كه روزگار، بسى شتابان‏تر مى‏گذرد».^۱

۲۶۱. امام صادق عليه‏السلام: در نامه پيامبر خدا صلّى‏الله‏عليه‏و‏آله آمده است: «هر گاه خدمت‏گزارانتان را به كارى گمارديد كه بر آنها دشوار است، شما هم با آنها در آن كار، شركت جوييد». پدرم هر گاه به آنان دستورى مى‏داد، به آنها مى‏فرمود: «همچنان استوار باشيد». پس مى‏آمد و بديشان مى‏نگريست و اگر كارْ سنگين بود، مى‏فرمود: «بسم اللّه‏» و همراه آنان كار

فصل هشتم: رفتار اهل بيت علیهم السّلام با خدمت‏گزاران

۲۵۹. سنن الترمذى ـ به نقل از اَنَس ـ: ده سال به پيامبر خدا صلّى‏الله‏عليه‏و‏آله خدمت كردم و هيچ گاه براى كارى كه كردم، نفرمود: «چرا چنين كردى؟»، و براى كارى كه انجام ندادم، نفرمود: «چرا آن را انجام ندادى؟».^۱

۲۶۰. الغارت ـ به نقل از مختار تمار، از ابو مَطَر بصرى ـ: [على بن ابى طالب عليه‏السلام] به بازار كرباس‏فروش‏ها آمد و به مردى خوب‏رو برخورد كرد و فرمود: «فلانى! آيا دو پيراهن به قيمت پنج درهم دارى؟».
مرد از جاى خود پريد و گفت: آرى، اى امير مؤمنان!
چون او امام عليه‏السلام را شناخت، امام عليه‏السلام او را ترك كرد و رفت و نزد جوانى ايستاد و به او فرمود: «اى جوان! آيا دو پيراهن به قيمت پنج درهم دارى؟».
او گفت: آرى، دارم. يكى از آن دو، بهتر از ديگرى است. قيمتِ يكى سه درهم و ديگرى دو درهم است.
امام عليه‏السلام فرمود: «هر دو را بياور».
سپس فرمود: «اى قنبر! تو پيراهن سه درهمى را بردار».