درآمد

اهل بيت، در لغت

واژه «اهل بيت»، تركيبى اضافى و مركّب از «اهل» و «بيت» است. واژه «أهل» در كاربردى مانند «أهل الرجل» به خاندان شخص و ويژگان او و در «أهل البيت» بر ساكنان خانه و در «أهل الأمر» بر زمامداران و در «أهل المذهب» بر پيروان آن آيين، اطلاق مى‏گردد.^۱

همچنين گاهى واژه «أهل» در اضافه به برخى معانى، به معناى شخص يا اشخاص شايسته و سزامند و يا مأنوس به چيزى و يا خبير و ماهر در كارى، به كار گرفته مى‏شود.

راغب در تبيين معناى «اهل» مى‏گويد:

أهل الرّجل: من يجمعه و إيّاهم نسب أو دين، أو ما يجرى مجراهما من صناعةٍ و بيت و بلد و أهل الرجل فى الأصل: مَن يجمعه و إيّاهم مسكن واحد ثمّ تجوّز به فقيل: أهل الرجل لمَن يجمعه و إيّاهم نسب.^۲

اهل مرد، به كسانى گفته مى‏شود كه نسب يا دين و يا چيزى هم پاى آنها همانند صنعتى يا خانه‏اى يا سرزمينى، آنها را با آن مرد، يك جا جمع كرده است. اهل مرد، در اصل در باره افرادى به كار مى‏رود كه محلّ سكونت آنها را با آن مرد،

قدردانى و سپاس

پيشانى بندگى در درگاه يگانه‏اى به خاك مى‏سايم كه در وانفساى ايام، اين بنده‏اش را به بى‏مقدارى او واننهاد و به كوى خود و اوليايش، راهش نمود و باب خدمتى ديگر را به رويش گشود. باشد كه در روز تنگ‏دستى، دستش بگيرد و در روزگار ناكامى و درماندگى، خوش‏نصيبش كند.

متواضعانه، از مؤلّف بزرگوار اين كتاب، حضرت آية اللّه‏ رى‏شهرى، كه با همه توان خود، كمر به خدمت قرآن و سنت بسته است، به ويژه به خاطر فرصت خدمتى كه از طريق گزيده‏سازى اين كتاب براى نگارنده فراهم آوردند، تشكر و قدردانى مى‏كنم و از خداى منّان، براى حضرت ايشان و همكارانشان ـ كه هر يك به سهم خود، در تتبّع، تأليف، ترجمه و آماده‏سازى كتاب اهل بيت علیهم السّلام در قرآن و حديث نقش آفريده‏اند، ـ دوام عمر و توفيق روزافزون مسئلت دارم، إنّه قريب مجيب.

مرتضى خوش‏نصيب

هفتم اسفند ۱۳۹۱

۱۴ / ۰۶ / ۱۴۳۴ ق