فصل يكم: ايثار اهل بيت علیهم السّلام
قرآن
«و خوراك را با وجودِ دوست داشتنش به بينوا و يتيم و اسير اطعام مىكنند [و در دل مىگويند]: ما فقط براى خشنودى خداوند، شما را اطعام مىكنيم. از شما نه پاداشى مىخواهيم و نه سپاسى».۱
«و هر چند خود، نيازمندى داشته باشند، [ديگران را] بر خود ترجيح مىدهند، و كسانى كه از آزمندىِ نفس خويش در امان مانند، آنان اند كه رستگاران اند».۲
حديث
۱۹۵. الكشّاف ـ به نقل از ابن عبّاس، در بيان سبب نزول سوره انسان ـ: حسن و حسين عليهماالسلام بيمار شدند و پيامبر صلّىاللهعليهوآله به همراه گروهى به عيادت آن دو رفت. آنها [به على عليهالسلام] گفتند: اى ابو الحسن! خوب است كه براى فرزندانت نذرى كنى. على و فاطمه و فضّه (كنيز آنها) نذر كردند كه اگر حسن و حسين از بيمارى خود بهبود يابند، سه روز روزه بدارند.
حسن و حسين عليهماالسلام از بيمارى شفا يافتند، در حالى كه خانواده چيزى نداشت.
