۱۶۶. امام كاظم عليهالسلام ـ در جواب كسى كه از ايشان پرسيد: تورات، انجيل و كتب پيامبران از كجا به شما رسيده است ؟ ـ: اين كتابها از ايشان (پيامبران) به ما به ارث رسيده است. ما هم آنها را مىخوانيم، چنان كه ايشان مىخواندهاند، و به آنها اعتقاد داريم، چنان كه آنها اعتقاد داشتهاند. خداوند، در زمين حجّتى قرار نمىدهد كه در باره مسئلهاى از او پرسش كنند و او بگويد: نمىدانم.۱
۱۶۷. الكافى ـ به نقل از عبد اللّه بن سنان ـ: از امام صادق عليهالسلام در باره آيه شريف: «و پس از ذكر در زبور نوشتيم»۲ و اين كه «زبور» چيست و «ذكر» چيست، پرسش كردم.
فرمود: «ذكر، نزد خداست و زبور، همان كتابى است كه بر داوود نازل شد و هر كتابى كه نازل شود، نزد اهل علم است و ماييم اهل علم».۳
۳ / ۴
كتاب امام على علیه السلام
۱۶۸. الإمامة و التبصرة ـ به نقل از امّ سلمه ـ: پيامبر خدا صلّىاللهعليهوآله على عليهالسلام را در خانهاش نشاند و دستور داد پوست گوسفندى بياورند و همه آن گوسفند را تا پاچههايش نوشت.۴
۱۶۹. امام حسن عليهالسلام: علم در ميان ماست و ما اهل آنيم و همه آن، نزد ماست و تا روز رستاخيز، حتّى ديه خراشى تعلّق نخواهد گرفت، مگر آن كه با املاى پيامبر صلّىاللهعليهوآله و
1.. هِيَ عِندَنا وِراثَةٌ مِن عِندِهِم ، نَقرَؤُها كَما قَرَؤوها ، ونَقولُها كما قالوا ، إنَّ اللّهَ لا يَجعَلُ حُجَّةً في أرضِهِ يُسأَلُ عَنشَيءٍ فَيَقولُ : لا أدري الكافى : ج ۱ ص ۲۲۷ ح ۱ ، التوحيد : ص ۲۷۵ ح ۱ .
2.. انبيا : آيه ۱۰۵ .
3.. أنَّهُ سَأَلَهُ عليهالسلام عَن قَولِ اللّهِ عز و جل : «وَ لَقَدْ كَتَبْنَا فِى الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ» مَا الزَّبورُ ومَا الذِّكرُ؟
قال عليهالسلام : الذِّكرُ عِندَ اللّهِ ، وَالزَّبورُ الَّذي اُنزِلَ عَلى داوودَ عليهالسلام ، وكُلُّ كِتابٍ نَزَلَ فَهُوَ عِندَ أهلِ العِلمِ ، ونَحنُ هُم (الكافى :ج ۱ ص ۲۲۵ ح ۶ ، بصائر الدرجات : ص ۱۳۶ ح ۶) .
4.. أقعَدَ رَسولُ اللّهِ صلّىاللهعليهوآله عَلِيّا عليهالسلام في بَيتِهِ ، ثُمَّ دَعا بِجِلدِ شاةٍ ، فَكَتَبَ فيهِ حَتّى أكارِعِهِ الإمامة والتبصرة : ص ۱۷۴ح ۲۸ ، بصائر الدرجات : ص ۱۶۳ ح ۴ .
