83
گزیده حکمت‌نامه رضوی

۱ / ۲

فرق ميان اسلام و ايمان

۱۷.امام رضا عليه‏السلامـ در رساله محض الإسلام ـ: اسلام، غير از ايمان است. هر مؤمنى مسلمان است؛ امّا هر مسلمانى مؤمن نيست. سارق در حين سرقت، ايمان ندارد. زناكار در حين زنا كردن، ايمان ندارد. كسانى كه سزاوار كيفر حدّ هستند، مسلمان‏اند؛ امّا مؤمن نيستند، كافر هم نيستند. خداوند متعال، مؤمن را به دوزخ نمى‏برد؛ چون به او وعده بهشت داده است. كافر را هم از آتش بيرون نمى‏آورد؛ چون او را به آتش و جاودانگى در آن، تهديد كرده است. شرك به خود را نمى‏بخشد و جز آن [هر گناهى] را كه بخواهد، مى‏بخشد. گنهكارانِ اهل توحيد، در آتش جاودان نمى‏شوند؛ بلكه [سرانجام] از آن بيرون آورده مى‏شوند و شفاعت در حقّ آنان، جايز است. مرز و بومِ فعلى، مرز و بوم تقيّه است و مرز و بوم اسلام، نه سرزمين كفر است و نه سرزمين ايمان. امر به معروف و نهى از منكر، در صورتى كه ممكن باشد و بيم بر جان نرود، واجب است. ايمان، گزاردن امانت است و دورى كردن از همه گناهان بزرگ؛ شناختِ به دل است و اقرار با زبان و عمل كردن با اعضا[ى بدن].

۱ / ۳

چيزهايى كه ايمان داشتن به آنها واجب است

۱۸.امام رضا عليه‏السلام: كسى كه به يگانگى خدا و مانند نداشتن او گواهى دهد و او را از آنچه سزاوارش نيست، پاك بداند و نيز گواهى دهد كه نيرو و توان، اراده و خواست، آفريدن و فرمان دادن، و قضا و قدر، همه از آنِ اوست و افعال بندگان، مخلوق به خلق تقديرى است، نه خلق تكوينى، و گواهى دهد كه محمّد صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فرستاده خداست و على و امامانِ پس از او عليهم‏السلام حجّت‏هاى خدايند، و دوستان آنان را دوست بدارد و دشمنانشان را دشمن بدارد و از گناهان بزرگ، دورى كند و به رجعت و دو مُتعه (متعه نسا و متعه حج) اقرار كند و به معراج و سؤل در قبر و به حوض [كوثر] و شفاعت و آفريده شدنِ بهشت و دوزخ، و [به] صراط و ميزان و به رستاخيز و زنده شدنِ دوباره مردگان و به پاداش و حسابرسى ايمان داشته باشد، او مؤمن حقيقى و از شيعيان ما اهل بيت است.


گزیده حکمت‌نامه رضوی
82

۱ / ۲

الفَرقُ بَينَ الإِسلامِ والإيمانِ

۱۷.الإمام الرضا عليه‏السلام ـ في رِسالَةِ مَحضِ الإِسلامِ ـ: إنَّ الإِسلامَ غَيرُ الإيمانِ، وكُلُّ مُؤمِنٍ مُسلِمٌ ولَيسَ كُلُّ مُسلِمٍ مُؤِناً، ولا يَسرِقُ السّارِقُ حينَ يَسرِقُ وهُوَ مُؤمِنٌ، ولا يَزني الزّاني حينَ يَزني وهُوَ مُؤمِنٌ، وأصحابُ الحُدودِ مُسلِمونَ ؛ لا مُؤِنونَ ولا كافِرونَ، واللّهُ تَعالى لا يُدخِلُ النّارَ مُؤِناً وقَد وَعَدَهُ الجَنَّةَ، ولا يُخرِجُ مِنَ النّارِ كافِراً وقَد أوعَدَهُ النّارَ وَالخُلودَ فيها ؛ ولا يَغفِرُ أن يُشرَكَ بِهِ ويَغفِرُ ما دونَ ذَلِكَ لِمَن يَشاءُ، ومُذنِبو أهلِ التَّوحيدِ لا يُخَلَّدونَ فِي النّارِ ويُخرَجونَ مِنها، وَالشَّفاعَةُ جائِزَةٌ لَهُم.وإنَّ الدّارَ اليَومَ دارُ تَقِيَّةٍ، وهِيَ دارُ الإِسلامِ ؛ لا دارُ كُفرٍ ولا دارُ إيمانٍ، وَالأَمرُ بِالمَعروفِ وَالنَّهيُ عَنِ المُنكَرِ واجِبانِ إذا أمكَنَ ولَم يَكُن خيفَةٌ عَلَى النَّفسِ.وَالإيمانُ: هُوَ أداءُ الأَمانَةِ، وَاجتِنابُ جَميعِ الكَبائِرِ، وهُوَ مَعرِفَةٌ بِالقَلبِ، وإقرارٌ بِاللِّسانِ، وعَمَلٌ بِالأركانِ.۱

۱ / ۳

ما يَجِبُ الإيمانُ بِهِ

۱۸.الإمام الرضا عليه‏السلام: مَن أقَرَّ بِتَوحيدِ اللّهِ، ونَفَي التَّشبيهَ عَنهُ، ونَزَّهَهُ عَمّا لا يَليقُ بِهِ، وأقَرَّ أنَّ لَهُ الحَولَ وَالقُوَّةَ، وَالإِرادَةَ وَالمَشيَّةَ، وَالخَلقَ وَالأَمرَ، وَالقَضاءَ وَالقَدَرَ، وأنَّ أفعالَ العِبادِ مَخلوقَةٌ خَلقَ تَقديرٍ لا خَلقَ تَكوينٍ، وشَهِدَ أنَّ مُحَمَّداً صلى‏الله‏عليه‏و‏آله رَسولُ اللّهِ، وأنَّ عَليّاً وَالأَئِمَّةَ بَعدَهُ حُجَجُ اللّهِ، ووالى أولِياءَهُم وعادى أعداءَهُم، وَاجتَنَبَ الكَبائِرَ، وأقَرَّ بِالرَّجعَةِ وَالمُتعَتَينِ، وآمَنَ بِالمِعراجِ، وَالمُساءَلَةِ فِي القَبرِ، وَالحَوضِ، وَالشَّفاعَةِ، وخَلقِ الجَنَّةِ وَالنّارِ، وَالصِّراطِ والميزانِ، وَالبَعثِ والنُّشورِ، وَالجَزاءِ وَالحِسابِ ؛ فَهُوَ مُؤمِنٌ حَقّاً، وهُوَ مِن شيعَتِنا أهلَ البَيتِ.۲

1.. عيون أخبار الرضا عليه‏السلام : ج ۲ ص ۱۲۵ عن الفضل بن شاذان ، بحار الأنوار : ج ۱۰ ص ۳۵۷ ح ۱ .

2.. صفات الشيعة : ص ۱۲۹ ح ۷۱ عن الفضل بن شاذان ، بحار الأنوار : ج ۶۹ ص ۹ ح ۱۱ .

  • نام منبع :
    گزیده حکمت‌نامه رضوی
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری، تلخیص: مرتضی خوش نصیب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1394
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 22939
صفحه از 545
پرینت  ارسال به