على بن موسى الرضا عليهالسلام از ويژگىهاى اين دوران است. علىرغم حركت انحرافى واقفيان و وارد شدن لطمه به هويت و همبستگى شيعيان، گزارشهاى متعدّدى حاكى از مراجعات گسترده در اين زمان به امام است. اين گزارشها نشان از آن دارند كه مردم در مدينه، كوفه، مِنا و خراسان، مشتاقانه در جلسات امام عليهالسلام شركت مىكردند.۱
امام رضا عليهالسلام جلساتى را در سال ۱۹۴ هجرى، در مدينه تشكيل مىداد و در آن، رواياتى را به صورت مسند از پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله روايت مىكرد. حاصل اين جلسات، كتاب صحيفة الرضا عليهالسلام شد كه احمد بن عامر طايى آن را روايت كرده است.
راوى ديگرى به نام داوود بن سليمان غازى نيز در چنين جلساتى شركت كرده و كتاب مسند الرضا عليهالسلام را گِردآورده است. در برخى از روايات، حتّى مكان جلسات امام هم آمده است. براى نمونه امام عليهالسلام در مسجد دار معاويه مدينه جلسه درس داشته است.۲ گفتنى است كه در حجاز، حلقههاى متعدّدى در محضر امام عليهالسلام با حضور جمع كثيرى از مردم، شكل مىگرفته است.۳
حضور گسترده مردم در اين گونه جلسات، هم در مدينه وهم در خراسان، به كرّات گزارش شده است. احمد بن محمّد بن ابى نصر بَزَنطى، وقتى جلسه امام در باره عيد غدير در مدينه را توصيف مىكند، مىگويد:
كُنَّا عِنْدَ الرِّضَا عليهالسلام وَ الْمَجْلِسُ غَاصٌّ بِأَهْلِهِ فَتَذَاكَرُوا يَوْمَ الْغَدِيرِ فَأَنْكَرَهُ بَعْضُ النَّاسِ.۴
