فصل پنجم
حج
۵ / ۱
حكمت حج
۳۶۴.امام رضا عليهالسلامـ در آنچه فضل بن شاذان از سخنان ايشان در باره حكمت تكاليف، گردآورى كرده است ـ: اگر كسى بپرسد: «چرا به انجام دادن حج فرمان داده شده است؟»، گفته مىشود: براى گسيل شدن به سوى خداوند عز و جل و درخواست ثواب زيادى از او و بيرون رفتن همراه با توبه از همه گناهان گذشته كه بنده دارد و آغاز زندگى نو براى آينده، و خرج كردن ثروتها، و به رنج افكندن بدن، و دورى از اشتغال به خانواده و فرزندان، و باز داشتن جان از خوشىها، و حركت در سرما و گرما و استوارى و پافشارى هماره بر آن به همراه فروتنى و خاكسارى و خضوع، علاوه بر منافعى كه حج براى همگان در خاور و باختر زمين و خشكى و دريا و براى حجگزاران و غير حجگزاران از بازرگان و وارد كننده و فروشنده و خريدار و پيشهور و مسكين و اجارهدار و نادار دارد، و موجب برآوردن نياز ساكنان اطراف مكّه كه امكان گرد آمدن در حج پيدا مىكنند، مىشود. به علاوه، در حج، فهم دقيق دين ممكن مىگردد و اخبار ائمّه عليهمالسلام به نواحى و مناطق مختلف برده مىشود، همان گونه كه خداوند متعال فرموده است: «پس چرا از هر گروهى از آنها، دستهاى كوچ نمىكنند تا در دين، آگاهى پيدا كنند، و وقتى باز مىگردند، قومشان را بيم دهند، شايد آنان بترسند»و نيز «تا شاهد منافعشان باشند»....