فصل سوم
نماز
۳ / ۱
حكمت خواندن نماز
۳۳۳.امام رضا عليهالسلام: علّت نماز، اقرار به ربوبيت خداوند عز و جل است و نفى شريك از او و ايستادن در برابر خداوند جبّار عز و جل، با خوارى و مسكنت و خضوع و اعتراف [به عظمت او] و طلب بخشش گناهانِ گذشته، و روزى پنج بار، پيشانى بر خاك نهادن براى تعظيم خداوند عز و جل. نماز موجب مىشود كه بنده به ياد خدا باشد و او را فراموش نكند و به ناسپاسى و گردنكشى دچار نشود و خاشع و فروتن باشد و راغب و طالبِ زيادتى در دين و دنيا باشد. علاوه بر اينها، نماز موجب مىشود كه انسان از گناه باز ايستد و شب و روز پيوسته به ياد خداوند عز و جل باشد، تا اين كه مبادا انسان، سَرور و مدبّر و آفريننده خويش را فراموش كند و بر اثر آن، به گردنكشى و طغيان و نافرمانى روى آورد. ياد كردن بنده از پروردگارش و ايستادنش در آستان او، وى را از معاصى باز مىدارد و از هر گونه فساد جلوگيرى مىكند.
۳ / ۲
فضيلت نماز
۳۳۴.امام رضا عليهالسلام: نماز، وسيله تقرّب هر پرهيزگار [به خدا] است.