۲ / ۲
شمار امامان از اهل بيت علیهم السلام
۱۸۹.امام رضا عليهالسلامـ به نقل از پدرانش عليهمالسلام ـ: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله فرمود: «هر كس دوست دارد كه به دين من چنگ زند و پس از من، بر كشتى نجات بنشيند، پس به على بن ابى طالب، اقتدا كند و با دشمن او، دشمنى و با دوست او، دوستى ورزد ؛ چرا كه او، هم در زندگىام و هم پس از مرگم، وصىّ من است و جانشين من در ميان امّتم. او پيشواى هر مسلمانى و امير هر مؤمنى پس از من است. سخن او، سخن من است و فرمان او، فرمان من و نهى او، نهى من است. پيرو او، پيرو من و ياور او، ياور من است و آن كه از يارى او دست كشد، از يارى دادن به من، دست كشيده است».
سپس فرمود: «هر كس پس از من، از على جدا شود، در روز قيامت، نه او مرا مىبيند و نه من، او را مىبينم. هر كس با على مخالفت ورزد، خداوند، بهشت را بر او حرام مىگردانَد و جايگاهش را آتش قرار مىدهد و اين، بد فرجامى است. هر كس على را تنها بگذارد، خداوند، او را در آن روزى كه به پيشگاهش روند، تنها مىگذارد و هر كس على را يارى دهد، خداوند، او را در روزى كه به ديدارش رود، يارى مىرساند و هنگام پرسش، حجّتش را به او القا مىكند».
سپس فرمود: «حسن و حسين، پس از پدرشان، پيشوايان امّت من و سَرور جوانان بهشت هستند. مادرشان، بانوى بانوان جهان است و پدرشان، سَرور اوصيا. از نسل حسين، نُه امام خواهد بود كه نهمينِ آنان، قائم از فرزندان من است. فرمانبُردارى از آنان، فرمانبُردارى از من است و نافرمانى از آنان، نافرمانى از من. از انكار كنندگانِ فضيلت و برترى آنان و از كسانى كه پس از من، حرمت ايشان را زير پا نهند، به خدا شِكوه مىكنم. خداوند، خود، براى حمايت و يارى عترتم و امامان امّتم و براى انتقام گرفتن از منكرانِ حقّ آنان، بسنده است «و به زودى، كسانى كه ستم كردند، خواهند دانست كه به چه بازگشتگاهى باز مىگردند».