۸ / ۴
ياد مرگ
۱۶۱.امام رضا عليهالسلامـ به نقل از پدرانش عليهمالسلام از پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله ـ: از ويران كننده خوشىها [يعنى مرگ] فراوان ياد كنيد.
۱۶۲.امام رضا عليهالسلامـ به نقل از پدرانش از امام على عليهمالسلام ـ: پيش از آن كه اوقات بگذرند، به انجام دادن طاعات بشتابيد ؛ زيرا كه انگار از بين برنده خوشىها [يعنى مرگ] به سراغتان آمده است و جايى براى فرار و فرصتى براى رهيدن نيست.
۸ / ۵
هراس ورود به عالم ديگر
۱۶۳.امام رضا عليهالسلامـ به نقل از پدرانش از امام حسين عليهمالسلام ـ: چون وفات حسن بن على عليهالسلام فرا رسيد، گريست. به او گفته شد: اى فرزند پيامبر خدا! آيا مىگِريى، در حالى كه چنين نسبتى با پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله دارى و پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله، آن سخنان [ستايشآميز] را در باره تو گفته است و بيست سفر، پياده حج گزاردى و دارايىات را سه بار با خدايت تقسيم كردى و حتّى كفشهايت را نيز بخشيدى؟!
حسن عليهالسلام فرمود: «من براى دو چيز مىگِريم: وحشت قيامت و جدايى از دوستان».
۸ / ۶
احتضار پيرو اهل بيت
۱۶۴.امام جواد عليهالسلام: مردى از ياران [پدرم] امام رضا عليهالسلام، بيمار شد. ايشان به عيادت او رفت و پرسيد: «چگونهاى؟». مرد گفت: دور از جان شما! مرگ را ديدم. منظورش درد و رنجى بود كه از شدّت بيمارى مىكشيد. [پدرم]پرسيد: «چگونه بود؟». گفت: دردناك و سخت.
فرمود: «تو مرگ را نديدهاى ؛ بلكه علامت هشدار دهنده آن و چيزى را ديدهاى كه گوشهاى از احوال آن را به تو مىشناسانَد. مردم، دو دستهاند: دستهاى كه با مُردن آسوده مىشوند، و دستهاى كه با مرگشان [ديگران]از آنان آسوده مىشوند. پس ايمان به خدا و به ولايت را نو گردان تا از آسوده شوندگان باشى».
آن مرد، چنين كرد. سپس گفت: اى پسر پيامبر خدا! اينها فرشتگان پروردگار مناند كه با درود و انواع پيشكشها آمدهاند و در برابر شما ايستادهاند و بر شما سلام مىكنند. به آنها اجازه نشستن دهيد. امام رضا عليهالسلام فرمود: «بنشينيد اى فرشتگان پروردگار من !». سپس به آن بيمار فرمود: «از آنها بپرس كه آيا دستور دارند در برابر من بِايستند؟». بيمار گفت: از آنها پرسيدم، گفتند: همه فرشتگانى كه خدا آفريده است، اگر به حضور شما برسند، در برابرت مىايستند و تا شما اجازهشان ندهى، نمىنشينند. خدا چنين دستورى به آنها داده است.
مرد، سپس چشمانش را بست و گفت: السلام عليك يابن رسول اللّه ! اين چنين، قيافه تو و قيافه محمّد صلىاللهعليهوآله، و امامان پس از او عليهمالسلام در برابرم مجسّماند. اين را گفت و مُرد.
