۱۳۴.امام رضا عليهالسلامـ به نقل از پدرانش از امام على عليهمالسلام از پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله ـ: خداوند عز و جل فرمود: «فاتحة الكتاب را ميان خودم و بندهام، قسمت كردم: نيمى، از آنِ من است و نيمى، از آنِ بنده من، و از آنِ بنده من است، آنچه بخواهد».
هر گاه بنده بگويد: «بِسمِ اللهِ الرَّحمَنِ الرَّحيمِ»، خداوند عز و جل مىفرمايد: «بنده ام به نام من آغاز كرد. بر من لازم است كه كارهايش را براى او به انجام برسانم و در اوضاع زندگىاش به او بركت دهم». هر گاه بگويد: «الحَمدُ لِلَّهِ رَبِ العَلَمينَ»، خداوند عز و جل مىفرمايد: «بندهام مرا سپاس گفت و دانست نعمتهايى كه دارد، از جانب من است و بلاهايى كه از او دور كردهام (دفع شده است)، به فضل و قدرت من است. شما را گواه مىگيرم كه نعمت آخرت را نيز بر نعمتهاى دنيايش مىافزايم و بلاهاى آخرت را از او دور مىگردانم، چنان كه بلاهاى دنيا را از او دور گردانيدم».
هر گاه بگويد: «الرَّحمَنِ الرَّحيمِ»، خداوند عز و جل مىفرمايد: «بندهام گواهى داد كه من، بخشايشگر و مهربانم. شما را گواه مىگيرم كه از رحمت خويش، بهرهاش را فراوان مىكنم و از عطاى خود، نصيبش را بسيار مىگردانم».
هر گاه بگويد: «مالِكِ يَومِ الدِّينِ»، خداوند عز و جل مىفرمايد: «شما را گواه مىگيرم كه چون اعتراف كرد من، مالك روز جزايم، حسابرسى از او را در روز حساب، آسان مىگردانم و از گناهانش در مىگذرم».
هر گاه بگويد: «إيّاكَ نَعبُدُ»، خداوند عز و جل مىفرمايد: «بندهام راست گفت. او تنها مرا عبادت مىكند. شما را گواه مىگيرم كه در ازاى اين عبادتش، به او چنان پاداشى دهم كه تمام كسانى كه با او براى اين كه مرا عبادت مىكرد، مخالف بودهاند، بر وى رَشك ببرند».
هر گاه بگويد: «وَ إيّاكَ نَستَعينُ»، خداوند عز و جل مىفرمايد: «بندهام از من كمك خواست و به من پناه آورد. شما را گواه مىگيرم كه به او در كارهايش كمك مىكنم و در سختىها، به فريادش مىرسم و در روز گرفتارىهايش، دست او را مىگيرم».
هر گاه بگويد: «اهدِنا الصِّرَاطَ المُستَقيمَ»، تا آخر سوره، خداوند عز و جل مىفرمايد: «اين، از آنِ بنده من است و بندهام، آنچه را بخواهد، به او مىدهم. درخواستِ بندهام را پذيرفتم و آنچه را آرزو دارد، به او مىدهم و او را از آنچه از آن مىترسد، در امان مىدارم».
به امير مؤمنان عليهالسلام گفته شد: يا امير مؤمنان! به ما خبر دهيد كه آيا «بسم اللّه الرحمن الرحيم»، جزء فاتحة الكتاب است؟ فرمود: «آرى. پيامبر خدا عليهالسلام آن را قرائت مىكرد و آيهاى از اين سوره به شمارش مىآورد و مىفرمود: "فاتحة الكتاب، همان سَبعِ مثانى است"».
