۴ / ۲
حكمتِ اختلاف معجزههاى پيامبران
۱۰۱.عيون أخبار الرضا عليهالسلامـ به نقل از ابو يعقوب بغدادى ـ: ابن سِكّيت به ابو الحسن الرضا عليهالسلام گفت: چرا خداوند، موسى بن عمران عليهالسلام را با عصا و يد بيضا و ابزار [ابطال] جادو و عيسى را با حربه طبابت فرستاد و محمّد صلىاللهعليهوآله را با گفتار و سخن؟
امام عليهالسلام فرمود: «زمانى كه خداوند ـ تبارك و تعالى ـ، موسى عليهالسلام را فرستاد، جادوگرى در ميان مردم روزگار او، رواج بيشترى داشت. از اين رو، او از طرف خداوند، چيزى براى مردم آورد كه نه ميانشان باشد و نه توان انجام دادن مانند آن را داشته باشند و بدان وسيله، جادوى آنها را باطل ساخت و حجّت را بر آنان، تمامكرد.
و خداوند ـ تبارك و تعالى ـ عيسى عليهالسلام را در زمانى فرستاد كه فلج و زمينگيرى، شيوع داشت و مردم به طبابت، نياز داشتند. از اين رو، عيسى عليهالسلام از نزد خداوند عز و جل، چيزى برايشان آورد كه مانند آن را نداشتند و او به اذن خدا، مردگان را زنده كرد و كور مادرزاد و پيس را شفا داد و بدين وسيله، حجّت را بر آنان تمام كرد.
و خداوند ـ تبارك و تعالى ـ محمّد صلىاللهعليهوآله را در ميان مردم روزگارى فرستاد كه خطابه و سخنورى ـ به گمانم فرمود: و شعر ـ در ميان مردم روزگارش بيشتر رايج بود. پس ايشان كتاب خداى عز و جل و مواعظ و احكام آن را آورد كه به وسيله آن، گفتار ايشان را باطل ساخت و حجّت را بر آنها تمام كرد».
ابن سكيت گفت: به خدا سوگند، مانند تو را هرگز نديدهام! پس در اين زمان حجت خدا بر مردم چيست؟
فرمود: «عقل است كه با آن، كسى كه حرف راست به خدا نسبت مىدهد، شناسايى شده، تأييد مىكند و نيز دروغگويان به خداوند نيز شناسايى شده، تكذيب مىكند».
ابن سكيت گفت: به خدا سوگند، جواب حقيقى همين است.
