973
گزيده دانش نامه امام حسين عليه السلام

فصل چهارم : آداب همنشينى و معاشرت

۴ / ۱

دوستى با مردم

۹۰۹.الخصالـ به سندش ، از امام حسين عليه السلام ، از امام على عليه السلام ـ: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «اساس عقل، پس از ايمان به خداى عز و جل ، دوستى با مردم است» . ۱

۴ / ۲

پيوند با مردم

۹۱۰.نزهة الناظرـ از امام حسين عليه السلام ـ: كسى توانايى بيشترين پيوند را دارد كه بتواند با كسى كه با او قطع رابطه نموده، بپيوندد. ۲

۴ / ۳

آن كه سزاوار همنشينى است

۹۱۱.تحف العقولـ از امام حسين عليه السلام ـ: از عوامل مقبوليّت[در بين مردم]، نشستن با خردمندان است. ۳

1.قالَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : رَأسُ العَقلِ بَعدَ الإِيمانِ بِاللّه ِ عز و جلالتَّحَبُّبُ إلَى النّاسِ (الخصال : ص ۱۵ ح ۵۵) .

2.إنَّ أوصَلَ النّاسِ مَن وَصَلَ مَن قَطَعَهُ (نزهة الناظر : ص ۸۱ ح ۶ ، الدرّة الباهرة : ص ۲۹) .

3.مِن دَلائِلِ عَلاماتِ القَبولِ ، الجُلوسُ إلى أهلِ العُقولِ (تحف العقول : ص ۲۴۷ ، بحار الأنوار : ج ۷۸ ص ۱۱۹ ح ۱۴) .


گزيده دانش نامه امام حسين عليه السلام
972

۳ / ۳

همسايه دارى خوب

۹۰۶.علل الشرائعـ به سندش، از امام حسين عليه السلام ، از امام حسن عليه السلام ـ: مادرم فاطمه عليهاالسلام را شبِ جمعه در محرابش ديدم كه به نماز ايستاده بود و پيوسته ، به ركوع و سجود مى رفت تا آن كه سپيده دَم بر آمد. مى شنيدم كه براى مردان و زنان مؤمن ، با ذكر نام، دعا مى كند و فراوان برايشان دعا مى كند ، امّا براى خود، دعايى نمى كند .
به او گفتم : مادر من ! چرا براى خود دعا نمى كنى ، همان گونه كه براى ديگران دعا مى كنى ؟ فرمود : «پسر عزيزم ! نخستْ همسايه ، سپس خانه» . ۱

۳ / ۴

بزرگداشت سالمندان

۹۰۷.الجعفريّاتـ به سندش ازامام حسين عليه السلام ، ازامام على عليه السلام ـ: پيامبرخدا صلى الله عليه و آله فرمود:«هر كس سالمندى را به خاطر موىِ سفيدش بزرگ بدارد ، خداى عز و جل او را از هراس روز قيامت ، ايمن مى دارد» . ۲

۳ / ۵

گريستن بر مصيبت هاى اهل بيت عليهم السلام

۹۰۸.الأمالى ، مفيد ـ از ربيع بن مُنذِر ، از پدرش ، از امام حسين عليه السلام ـ :هيچ بنده اى نيست كه چشمانش قطره اى اشك بر ما بيفشانَد و يا سرشكى از ديدگانش سرازير شود ، جز آن كه خداوند ، او را براى ساليانى دراز ، در بهشت جاى دهد . ۳

1.رَأَيتُ اُمّي فاطِمَةَ عليهاالسلام قامَت في مِحرابِها لَيلَةَ جُمُعَتِها ، فَلَم تَزَل راكِعَةً ساجِدَةً حَتَّى اتَّضَحَ عَمودُ الصُّبحِ ، وسَمِعتُها تَدعو لِلمُؤمِنينَ وَالمُؤمِناتِ وتُسَمّيهِم وتُكثِرُ الدُّعاءَ لَهُم ، ولا تَدعو لِنَفسِها بِشَيءٍ . فَقُلتُ لَها : يا اُمّاه ، لِمَ لا تَدعينَ لِنَفسِكِ كما تَدعينَ لِغَيرِكِ ؟ فَقالَت : يا بُنَيَّ ! الجارُ ثُمَّ الدّارُ (علل الشرائع : ص ۱۸۲ ح ۱ ، دلائل الإمامة : ص ۱۵۲ ح ۶۵) .

2.قالَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن وَقَّرَ ذا شَيبَةٍ لِشَيبَتِهِ ، آمَنَهُ اللّه ُ عز و جل مِن فَزَعِ يَومِ القِيامَةِ (الجعفريّات : ص ۱۹۶) .

3.ما مِن عَبدٍ قَطَرَت عَيناهُ فينا قَطرَةً ، أو دَمَعَت عَيناهُ فينا دَمعَةً ، إلّا بَوَّأَهُ اللّه ُ بِها فِي الجَنَّةِ حُقُبا (الأمالى ، مفيد : ص ۳۴۱ ح ۶ ، الأمالى ، طوسى : ص ۱۱۶ ح ۱۸۱) .

  • نام منبع :
    گزيده دانش نامه امام حسين عليه السلام
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، تلخیص: مرتضی خوش‌نصیب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1389
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 26091
صفحه از 1036
پرینت  ارسال به