فصل چهارم : حج و عمره و طواف
۴ / ۱
نهى از ترك حج
۸۶۵.الذريّة الطاهرةـ به سندش ، از امام حسين عليه السلام ـ: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «هيچ مرد يا زنى نيست كه حج را براى حاجتى دنيايى وا گذارد ، در حالى كه راهى براى [به جا آوردن ]آن دارد ، مگر آن كه با حاجيان سرْتراشيده [و بازگشته از حج] رو به رو مى شود ، پيش از آن كه خداوند ، آن حاجت دنيايى اش را روا كرده باشد» و مقصود پيامبر خدا ، حجّ واجب است . ۱
۴ / ۲
جهاد بى كشتار
۸۶۶.المعجم الأوسطـ به نقل از عَباية بن رِفاعه ، از امام حسين عليه السلام ـ: مردى نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و گفت : من ، ترسو و ناتوانم .
فرمود : «پيش به سوى جهادِ بى كشتار : حج!» . ۲
1.قالَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : ما مِن عَبدٍ ولا أمَةٍ يَدَعُ الحَجَّ وهُوَ يَجِدُ السَّبيلَ إلَيهِ ، لِحاجَةٍ مِن حَوائِجِ الدُّنيا ، إلّا نَظَرَ إلَى المُحَلِّقينَ قَبلَ أن يَقضِيَ اللّه ُ تِلكَ الحاجَةَ ـ يَعني : حَجَّةَ الإِسلامِ ـ (الذريّة الطاهرة : ص ۱۱۰ ح ۱۵۰) .
2.جاءَ رَجُلٌ إلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله ، فَقالَ : إنّي جَبانٌ ، وإنّي ضَعيفٌ .
فَقالَ [ صلى الله عليه و آله ] : هَلُمَّ إلى جِهادٍ لا شَوكَةَ فيهِ : الحَجُّ (المعجم الأوسط : ج ۴ ص ۳۰۹ ح ۴۲۸۷) .
