41
گزيده دانش نامه امام حسين عليه السلام

استاد علامه شهيد مرتضى مطهّرى ۱ اشاره نمود .
گفتنى است بسيارى از تحليل هاى نويسنده كتاب ، براى قابل پذيرش كردن گزارش هايى است كه به سادگى قابل قبول نيستند . ۲

۷ . ناسخ التواريخ

ميرزا محمّدتقى سپهر (م ۱۲۹۷ ق) مشهور به لسان المُلك ، از مورّخان ، شاعران و مُنشيان دربار قاجار است . او در كنار كار ديوانى ، مأمور شد تا كتابى در باره تاريخ جهان از آدم عليه السلام تا آن زمان ، بنگارد ؛ ۳ كتابى كه همه آنچه را كه گفته اند و امكان وقوع دارد و محال نيست ، در خود جاى دهد ، هر چند دور از ذهن باشد .
او اين تفصيل را در بخش مربوط به امام حسين عليه السلام حفظ كرده و از اين رو ، «هر قصّه را كه در كتب معارف مورّخان و محدّثان ديده» ۴ آورده است . او هر چند، گاه به گاه به نقد پاره اى منقولات دست مى يازد ، امّا خود نيز اشتباهات تاريخى دارد و مطالب ضعيف به كتابش راه يافته است . از اين رو، با وجود استفاده اهل منبر و مرثيه از آن ، متفرّدات آن را نمى توان معتبر دانست .
شهيد قاضى طباطبايى ، اشتباهات ناسخ التواريخ را فراوان دانسته و محتويات بدون مدرك آن را قابل اعتماد ندانسته است . ۵ شهيد مطهّرى نيز ، هر چند مؤلّف را

1.در شصت هفتاد سال پيش ، مرحوم ملّاآقاى دربندى پيدا شد . تمام حرف هاى روضة الشهدا را به اضافه چيزهاى ديگرى پيدا كرد و همه را يك جا جمع كرد و كتابى نوشت به نام أسرار الشهادة. واقعا مطالب اين كتاب ، انسان را وادار مى كند كه به اسلام بگريد» (حماسه حسينى: ج ۱ ص ۵۵ و ص ۱۰۶) .

2.گزارش هاى غير قابل باور ، مانند : كشته شدن بيست و پنج هزار نفر به دست عبّاس و ۳۳۰ هزار نفر به دست امام حسين عليه السلام (چاپ قديم : ص ۳۴۵) و يا قصّه پردازى در باره چگونگى بيرون آمدن امام حسين عليه السلام از مدينه كه به زىّ پادشاهان شبيه كرده است (ج ۳ ص ۵۰۹ )و يا ارائه رقم ۰۰۰/۶۰۰/۱ نفرى براى سپاه عمر سعد (حماسه حسينى: ج ۳ ص ۳۹) .

3.لغت نامه دهخدا : ج ۸ ص ۱۱۸۴۸ (مَدخل «سپهر كاشان») .

4.ناسخ التواريخ : ج ۱ ص ۳۷۸ .

5.تحقيق در باره اوّل اربعين حضرت سيّد الشهدا عليه السلام : ص ۵۴ و ص ۱۷۷ ـ ۱۷۸ (پانوشت) .


گزيده دانش نامه امام حسين عليه السلام
40

محدّث نورى ، يكى از منابع ضعيف دربندى را نسخه بدون سر و ته ، مجهول و پر از دروغى مى داند كه سيّد عربِ روضه خوانى براى كسب تأييد ، نزد عالمان نجف آورد و سپس به دست دربندى رسيد ؛ نسخه اى كه به گفته محدّث نورى ، از كثرت اشتمال بر اكاذيب واضح و اخبار واهى ، احتمال نمى رود كه از مؤلّفات يك عالِم باشد . ۱ وى ، در جايى ديگر ، اين كتاب را دستاويز مخالفان براى دروغگو خواندن شيعه دانسته است . ۲
سخن محدّث نورى را بسيارى از عالمان ديگر ، تأييد كرده اند و بسيارى از نقل هاى نادرست و غير قابل باور كتاب را به عنوان گواه، ارائه كرده اند . از اين ميان مى توان به ميرزا محمّد تنكابنى ، شاگرد فاضل دربندى ۳ ، شيخ ذبيح اللّه محلّاتى ، ۴ سيّد محسن امين ، ۵ ميرزا محمّدعلى مدرّس تبريزى ، ۶ شيخ آقا بزرگ تهرانى ۷ و

1.لؤلؤ و مرجان : ص ۲۵۰ .

2.كار به آن جا رسيد كه [مخالفان] در كتب خود ، نوشته اند كه: شيعه ، بيت كذب است و اگر كسى منكِر شود، كافى است ايشان را براى اثبات اين دعوى، آوردن كتاب أسرار الشهادة را به ميدان» (لؤلؤ و مرجان: ص ۲۸۹).

3.اخبار غيرمعتبره در اين كتاب (أسرار الشهادة) بسيار[ند] و ضعاف ، بلكه اخبارى كه مظنون، كذب آنهاست ، بلكه گويا بعضى از آنها قطعى الكذب باشند [نيز بسيارند] و اين ، مايه كسر قدر آن كتاب گرديد» (ر . ك : قصص العلماء: ص ۱۰۸) .

4.فاضل دربندى در أسرار الشهادة ، خبر طولانى راجع به عطش سكينه و آب آوردن برير و پاره شدن مشك و ريختن آب ، نقل كرده است. حقير ، چون به كلّى اعتماد بر آن كتاب ندارم، فلذا عنان قلم از نقل آن باز كشيدم» (رياحين الشريعة : ج ۳ ص ۲۷۲).

5.و بالجملة قد أكثر فى مؤلّفاته النقليّة من الأخبار الواهية ، بل أورد ما لا تقبله العقول و لم تصدقه النقول» (أعيان الشيعة: ج ۲ ص ۸۸).

6.به حكم انصاف، اين كتاب او ، بلكه ديگر تأليفاتى كه در موضوع مقتل نگارش داده ، همانا در اثر آن همه محبّت مفرط كه داشته است ، حاوى غثّ و سمين بوده [است]» (ريحانة الأدب: ج ۲ ص ۲۱۷).

7.من شدّة خلوصه و صفاء نفسه نقل فى هذا الكتاب اُمورا لا توجد فى الكتب المعتبرة و إنّما أخذها عن بعض المجاميع المجهولة اتّكالاً على قاعدة التسامح فى أدلّة السنن» (الذريعة: ج ۲ ص ۲۷۹ش ۱۱۳۴).

  • نام منبع :
    گزيده دانش نامه امام حسين عليه السلام
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، تلخیص: مرتضی خوش‌نصیب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1389
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 27018
صفحه از 1036
پرینت  ارسال به