فصل هشتم : خانه خدا

۸ / ۱

ميهمان خدا

۸۸۲.بُغيَة الطلب فى تاريخ حَلَبـ به نقل از زياد حارثى ـ: شنيدم كه حسين بن على عليه السلام مى فرمايد : «هر كس تنها به خاطر خداى متعال به مسجدى وارد شود ، ميهمان خداست تا زمانى كه از آن جا خارج شود» . ^۱

۸ / ۲

دعاى ورود به مسجد و خروج از آن

۸۸۳.الأمالى ، طوسىـ به نقل از فاطمه دختر امام حسين ، از پدرش امام حسين عليه السلام ، از امام على عليه السلام ـ: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله چون به مسجد مى آمد ، مى گفت : «خداوندا! درهاى رحمتت را بر من بگشا» و چون بيرون مى رفت ، مى گفت : «خداوندا! درهاى روزى ات را بر من بگشا» . ^۲

۷ / ۱۰

دعاى فَرَج

۸۸۱.الإرشادـ به نقل از ربيع ـ: امام صادق عليه السلام را ديدم كه به گاه ورود بر منصور عبّاسى ، لب هايش را تكان مى داد و هر چه [بيشتر] مى جنبانْد ، خشم منصور فرو مى نشست . به نزديكش كه رسيد ، منصور از او خشنود شد .
چون امام صادق عليه السلام از نزد منصور خارج شد ، او را دنبال كردم و گفتم : اين مرد (منصور) از خشمناك ترينِ مردم بر تو بود . چون وارد شدى ، لب هايت را مى جنبانْدى و هر چه بيشتر ادامه مى دادى ، خشمش [بيشتر ]فرو مى نشست . [لب ]به چيز مى جنباندى (چه ذكرى مى گفتى) ؟
فرمود : «دعاى جدّم حسين بن على عليه السلام را مى خواندم» .
گفتم : فدايت شوم ! اين دعا چيست ؟
فرمود : «اى ساز و برگ من ، به گاه گرفتارى! و اى فريادرس من ، به هنگام سختى ! مرا با چشمت كه نمى خوابد ، حفظ كن و زير سايه ستونت كه خم نمى شود ، بگير» .
اين دعا را حفظ كردم و هيچ گرفتارى اى به من نرسيد ، جز آن كه با خواندن اين دعا، گشايش يافت . ^۱