فصل هفتم : شهادت فرزندان عبد اللّه بن جعفر ۱
۷ / ۱
محمّد بن عبد اللّه بن جعفر
محمّد ، يكى از فرزندان عبد اللّه بن جعفر طيّار است كه در واقعه كربلا ، شهيد شد . مادر او ، بر پايه گزارش منابع معتبر ، خَوصا ، دختر خَصَفة بن ثقيف بن ربيعه است . بنا بر اين ، آنچه در برخى از منابع آمده كه مادر وى زينب عليهاالسلام است ، ۲ ظاهرا صحيح نيست .
۴۸۸.تاريخ الطبرىـ به نقل از هشام ـ: محمّد بن عبد اللّه بن جعفر بن ابى طالب ـ كه مادرش خوصا ، دختر خَصَفة بن ثقيف بن ربيعة بن عائِذ بن حارث بن تيم اللّه بن ثَعلَبه ، از بنى بكر بن وائِل بود ـ ، به دست عامر بن نَهشَل تَيمى ، كشته شد . ۳
1.ابو عبد اللّه جعفر بن ابى طالب بن عبد المطّلب بن هاشم بن عبد مناف ، ده سال از على بن ابى طالب عليه السلام بزرگ تر بود و پس از او مسلمان شد و آياتى چند از قرآن كريم ، در باره او نازل شده است . در حديث نبوى آمده كه: او شبيه ترين خلق و خو و شمايل را به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله داشت و جزو مهاجران نخستين به سرزمين حبشه بود و از آن جا به هنگام فتح خيبر بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در آمد و سپس در جنگ موته ، در سال هشتم هجرى شركت جُست و به شهادت رسيد .
از پيامبر صلى الله عليه و آله روايت شده كه فرمود : «او دو بال رنگين دارد كه با آنها در بهشت ، پرواز مى كند» . از اين رو ، به «ذو الجناحين (صاحب دو بال)» يا «طيّار (پرواز كننده)» ، مشهور شده است . روايات فراوانى در فضيلت او رسيده كه در كتاب هاى حديثى شيعه و اهل سنّت ، نقل شده است .
2.مانند كامل بهايى (ج ۲ ص ۳۰۳) و أعيان الشيعة (ج ۱ ص ۶۰۸) كه مادر محمّد را زينب كبرى گفته اند.
3.قُتِلَ مُحَمَّدُ بنُ عَبدِ اللّه ِ بنِ جَعفَرِ بنِ أبي طالِبٍ ، واُمُّهُ الخَوصاءُ ابنَةُ خَصَفَةَ بنِ ثَقيفِ بنِ رَبيعَةَ بنِ عائِذِ بنِ الحارِثِ بنِ تَيمِ اللّه ِ بنِ ثَعلَبَةَ مِن بَكرِ بنِ وائِلٍ، قَتَلَهُ عامِرُ بنُ نَهشَلٍ التَّيمِيُّ (تاريخ الطبرى: ج ۵ ص ۴۶۹) .