ابا عبد اللّه عليه السلام ، انتخاب كرده است .
۲ . دستيابى به قلّه يقين
سخنانِ شمارى از ياران امام عليه السلام در ابراز عشق و وفادارى به ايشان ، حاكى از آن است كه آنان ، به قلّه يقين ـ كه نقطه اوج كمالات انسانى است ـ ، دست يافته بودند ؛ مانند اين سخن سعيد بن عبد اللّه حنفى خطاب به امام عليه السلام كه :
وَاللّهِ ، لَو عَلِمتُ أنّي اُقتَلُ ، ثُمَّ اُحيا ، ثُمَّ اُحرَقُ حَيّا ، ثُمَّ اُذَرُّ ، يُفعَلُ ذلِكَ بي سَبعينَ مَرَّةً ما فارَقتُكَ حَتّى ألقى حِمامي دونَكَ ، فَكَيفَ لا أفعَلُ ذلِكَ ! وإنَّما هِيَ قَتلَةٌ واحِدَةٌ ، ثُمَّ هِيَ الكَرامَةُ الَّتي لَا انقِضاءَ لَها أبَدا ؟! ۱ به خدا سوگند ، اگر بدانم كه كشته مى شوم و بار ديگر ، زنده مى شوم و آن گاه ، زنده زنده ، سوزانده و قطعه قطعه مى شوم و هفتاد بار ديگر اين كار با من تكرار مى شود ، از تو جدا نمى شوم تا در راه تو بميرم ! چرا چنين نكنم ؟ كشته شدن كه تنها يك بار است و پس از آن ، كرامت بى پايانِ هميشگى است .
۳ . شهود حقايق غيبى
بر پايه شمارى از روايات ، ياران امام حسين عليه السلام ، جايگاه خود در بهشت را مى ديدند و بدين جهت ، با اشتياق كامل به استقبال شهادت مى رفتند .
محمّد بن عُماره مى گويد كه از امام صادق عليه السلام پرسيدم : ياران امام حسين عليه السلام ، چگونه از مرگ استقبال مى كردند ؟ فرمود :
إنَّهُم كُشِفَ لَهُمُ الغِطاءُ حَتّى ، رَأَوا مَنازِلَهُم مِنَ الجَنَّةِ ... . ۲ پرده از برابرِ آنها كنار رفت تا اين كه جايگاهشان را در بهشت ، ديدند .
در روايت ديگرى از امام زين العابدين عليه السلام ، آمده است كه شب عاشورا ، پس از آن كه امام حسين عليه السلام اجازه داد تا يارانش او را تنها بگذارند و آنها نپذيرفتند ، امام عليه السلام تأكيد كرد كه :
