۴۶۶.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله - در باره اين سخن خداى متعال : (وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِىَ خَيْرًا كَثِيرًا ؛ ^۱ و هر كه حكمت يابد ، خيرى فراوان يافته است) : حكمت ، همان قرآن است . ^۲

۴۶۷.امام كاظم عليه السلام - در تفسير اين سخن خداى متعال : (وَلَقَدْ ءَاتَيْنَا لُقْمَنَ الْحِكْمَةَ ؛ ^۳ و به لقمان ، حكمت داديم) - : منظور ، فهم و خرد است . ^۴

۴ / ۶

تفسير قرآن با اصول عقلى‏

۴۶۸.الكافى - به نقل از حمزه بن مرتفع مشرقى ، از يكى از شيعيان - : من در مجلس امام باقر عليه السلام بودم كه عمرو بن عبيد بر ايشان وارد شد و گفت : فدايت گردم! در اين سخن خداوند - تبارك و تعالى - : (هر كس خشم من به او رسد، بى شك هلاك مى‏شود)^۵ ، خشم چه معنايى دارد؟
امام باقر عليه السلام فرمود : «اى عمرو! مقصود ، كيفر است . هر كس پنداشت كه خداوند از حالتى به حالت ديگر در مى‏آيد ، با ويژگى آفريده ، او را توصيف كرده است ، در حالى كه هيچ چيزى ، خدا را تحريك نمى‏كند تا موجب تغيير در او شود» . ^۶

۴۶۳.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله - در باره اين سخن خداوند عزّ وجلّ : (هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَنِ إِلَّا الْإِحْسَنُ ؛ ^۱ آيا پاداش نيكى كردن ، جز نيكى كردن است؟) - : خدا مى‏فرمايد : پاداش كسى كه نعمت توحيد را به او داده‏ام ، چيزى جز بهشت نيست . ^۲

۴۶۴.امام على عليه السلام: صله رحم كنيد ، هرچند با سلام دادن . خداوند - تبارك و تعالى - مى‏فرمايد : (از خدايى كه به [سوگند با نام ]او از همديگر درخواست مى‏كنيد، پروا نماييد و زنهار كه از خويشان ببريد. هر آينه خداوند، نگهبان شماست)^۳ . ^۴

۴۶۵.امام باقر عليه السلام - در باره اين سخن خداى متعال : (قُلْ كَفَى‏ بِاللَّهِ شَهِيدَا بَيْنِى وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَبِ ؛ ^۵ بگو: خدا كافى است و آن كس كه نزد او علم كتاب است، ميان من و شما گواه باشد) :مقصود ، ما هستيم و در رأس ما ، على عليه السلام است كه پس از پيامبر صلى اللَّه عليه وآله ، برترين و بهترينِ ماست . ^۶