فصل پنجم : قاريان قرآن‏

۵ / ۱

اندرزى به قاريان‏

۴۰۷.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: [ ارزشِ ] قرآن ، به خواندن نيست ، و [ ارزشِ ] علم ، به نقل كردن نيست ؛ بلكه [ ارزشِ ]قرآن ، به هدايت شدن [به وسيله آن‏] است ، و [ ارزشِ ] علم ، به فهميدن . ^۱

۴۰۸.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: هر كس قرآن را بياموزد و به آن عمل نكند و دوستى دنيا و زيور آن را بر قرآن ترجيح دهد ، مستوجب خشم خداوند متعال است و با يهود و نصارا كه كتاب خدا را پشت سرشان انداختند ، هم‏درجه خواهد بود . ^۲

۴۰۹.امام على عليه السلام: كسى كه قرآن بخواند و بميرد و به آتش رود ، از كسانى است كه آيات خدا را به ريشخند مى‏گرفته است . ^۳

ج - دعا هنگام ختم قرآن

۴۰۴.امام على عليه السلام - در بيان جملاتى كه هنگام ختم قرآن گفته مى‏شود - : محبوبم پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله به من فرمود كه در هنگام ختم قرآن ، با اين كلمات دعا كنم : «بار الها! خشوع خاشعان را ، و اخلاص اهل يقين را ، و همراهى با نيكان را ، و سزامندى حقايق ايمان را ، و بهره‏مندى از هر نيكى را ، و به سلامت ماندن از هر گناهى را ، و مستوجب رحمتت شدن را ، و موجبات آمرزشت را ، و رسيدن به بهشت و رهيدن از آتش را از تو مى‏خواهم» . ^۱

۴ / ۴

مستجاب شدن دعا در هنگام ختم قرآن‏

۴۰۵.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: براى قارى قرآن ، يك دعاى پذيرفتنى است . پس اگر صاحبش خواست ، در همين دنيا به او داده مى‏شود و اگر خواست ، مى‏تواند آن را به آخرت موكول كند . ^۲

۴۰۶.الكافى - به نقل از محمّد بن بشير - : امام زين العابدين عليه السلام فرمود : «هر كس قرآن را ختم كند ، [نزد خدا] يك دعاى اجابت شده دارد ، [ حال ، اجابت آن ] دير باشد يا زود» .
گفتم : فدايت شوم! همه آن را ختم كند؟
فرمود : «همه آن را ختم كند» . ^۳