فصل چهارم : ختم كردن قرآن و مدّت آن
۴ / ۱
فضيلت ختم قرآن
۳۹۶.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: هر گاه بندهاى قرآن را ختم كند ، هنگام ختم كردنش ، شصت هزار فرشته بر او درود مىفرستند . ۱
۳۹۷.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: كسى كه قرآن را ختم كند ، چنان است كه نبوّت در ميان دو پهلويش قرار داده شده باشد ، جز آن كه به او وحى نمىشود . ۲
۴ / ۲
ثواب ختم قرآن
۳۹۸.امام حسين عليه السلام: هر كس يك آيه از كتاب خداوند عزّ وجلّ را در نمازش در حالى كه ايستاده است ، بخواند ، به ازاى هر حرفى ، صد حسنه برايش نوشته مىشود و اگر آن را در غير نماز بخواند ، خداوند به ازاى هر حرفى ، ده حسنه برايش مىنويسد و اگر به قرآن گوش دهد ، خداوند به ازاى هر حرفى ، يك حسنه برايش مىنويسد و اگر در شب ، قرآن را ختم كند ، فرشتگان تا صبح بر او درود مىفرستند و اگر آن را در روز ، ختم كند ، فرشتگان نگهبان تا شب بر او درود مىفرستند و يك دعاى مستجاب شده دارد و [اين دعا يا ختم قرآن ]برايش از آنچه ميان آسمان و زمين است ، بهتر است .
گفتم : اين براى كسى است كه قرآن را [حفظ دارد و] قرائت مىكند ؛ امّا كسى كه [حفظ ندارد و] قرائت نمىكند ، چه؟
فرمود : «اى برادر اسدى! خداوند ، بخشنده و بزرگوار و كريم است . اگر همان چيزى را كه با خود (در ياد) دارد ، بخواند ، خدا آن پاداش را به او عطا مىكند» . ۳
1.إذا خَتَمَ العَبدُ القُرآنَ صَلّى عَلَيهِ عِندَ خَتمِهِ سِتّونَ ألفَ مَلَكٍ (كنز العمّال: ج ۱ ص ۵۱۰ ح ۲۲۵۸) .
2.مَن خَتَمَ القُرآنَ فَكَأَنَّما اُدرِجَتِ النُّبُوَّةُ بَينَ جَنبَيهِ ، ولكِنَّهُ لا يوحى إلَيهِ (الكافى: ج ۲ ص ۶۰۴ ح ۵) .
3.مَن قَرَأَ آيَةً مِن كِتابِ اللَّهِ عزّ وجلّ في صَلاتِهِ قائِماً ، يُكتَبُ لَهُ بِكُلِّ حَرفٍ مِئَةُ حَسَنَةٍ ، فَإِذا قَرَأَها في غَيرِ صَلاةٍ ، كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرفٍ عَشرَ حَسَناتٍ ، وإنِ استَمَعَ القُرآنَ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرفٍ حَسَنَةً ، وإن خَتَمَ القُرآنَ لَيلاً صَلَّت عَلَيهِ المَلائِكَةُ حَتّى يُصبِحُ ، وإن خَتَمَهُ نَهاراً صَلَّت عَلَيهِ الحَفَظَةُ حَتّى يُمسِيَ ، وكانَت لَهُ دَعوَةٌ مُجابَةٌ ، وكانَ خَيراً لَهُ مِمّا بَينَ السَّماءِ إلَى الأَرضِ . قُلتُ : هذا لِمَن قرَأ القُرآنَ ، فمَن لم يَقرَأ ؟
قالَ : يا أخا بَني أسَدٍ ، إنَّ اللَّهَ جَوادٌ ماجِدٌ كَريمٌ ، إذا قرَأ ما مَعَهُ أعطاهُ اللَّهُ ذلِكَ (الكافى: ج ۲ ص ۶۱۱ ح ۳) .
