493
گزیده شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث

۳۹۴.امام صادق عليه السلام : هر گاه خواستى چيزى بكارى ، مشتى بذر بردار و رو به قبله كن و سه مرتبه بگو : (آيا آنچه را كِشت مى‏كنيد، ديده‏ايد ؟ آيا شما آن را [ بى يارى ما ]زراعت مى‏كنيد، يا ماييم كه زراعت مى‏كنيم؟)۱ . سپس سه مرتبه مى‏گويى : نه ! كشتگر خداست . آن گاه بگو : بار خدايا! اين دانه را با بركت قرار ده و با آن به ما سلامت ، روزى كن . سپس آن مشت بذرى را كه در دست دارى ، در مزرعه بپاش . ۲

۳۹۵.امام صادق عليه السلام: هر كس سوره «الرحمان» را بخواند و با هر بار گفتنِ (كدام يك از نعمت‏هاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد ؟ ) ، بگويد : «پروردگارا ! هيچ يك از نعمت‏هاى تو را انكار نمى‏كنم» ، اگر شبْ اين سوره را خوانده باشد و آن شبْ بميرد ، شهيد مرده است و اگر روزْ خوانده باشد و آن روز بميرد ، باز هم شهيد مرده است . ۳

1.واقعه: آيه ۶۳ و ۶۴ .

2.إذا أرَدتَ أن تَزرَعَ زَرعاً فَخُذ قَبضَةً مِنَ البَذرِ وَاستَقبِلِ القِبلَةَ وقُل: (أَفَرَءَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ * ءَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّ رِعُونَ) - ثَلاثَ مَرّاتٍ - ثُمَّ تَقولُ: بَلِ اللَّهُ الزّارِعُ ، ثَلاثَ مَرّاتٍ ، ثُمَّ قُل: اللَّهُمَّ اجعَلهُ حَبّاً مُبارَكاً وَارزُقنا فيهِ السَّلامَةَ . ثُمَّ انثُرِ القَبضَةَ الَّتي في يَدِكَ فِي القَراحِ (الكافى: ج ۵ ص ۲۶۲ ح ۱ ، مكارم الأخلاق: ج ۲ ص ۱۶۱ ح ۲۳۹۴) .

3.مَن قَرَأَ سورَةَ الرَّحمنِ فَقالَ عِندَ كُلِّ (فَبِأَىِ‏ّ ءَالَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ): لا بِشَي‏ءٍ مِن آلائِكَ رَبِّ اُكَذِّبُ ، فَإِن قَرَأَها لَيلاً ثُمَّ ماتَ ماتَ شَهيداً ، وإن قَرَأَها نَهاراً فَماتَ ماتَ شَهيداً (ثواب الأعمال: ص ۱۴۴ ح ۲ ، الدعوات: ص ۲۱۹ ح ۵۹۶) .


گزیده شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث
492

۳۹۰.امام صادق عليه السلام: هر گاه به آيه‏اى رسيدى كه در آن از بهشت ياد شده است ، درنگ كن و از خداوند ، بهشت را بخواه ، و هر گاه به آيه‏اى رسيدى كه در آن از آتش ، ياد شده است ، درنگ كن و از آتش به خدا پناه ببر . ۱

۳۹۱.امام صادق عليه السلام: شايسته است كسى كه قرآن مى‏خواند ، چون به آيه‏اى از قرآن مى‏رسد كه در آن ، درخواست يا بيم‏دهى است ، خير آنچه را اميد دارد ، از خدا درخواست كند و ايمن ماندن از آتش و عذاب را از او بخواهد . ۲

و - جواب دادن

۳۹۲.شعب الإيمان - به نقل از ابو هريره - : پيامبر صلى اللَّه عليه وآله هر گاه آيه : (آيا چنين [ خدايى ]نمى‏تواند مردگان را زنده گرداند)۳ را مى‏خواند ، مى‏فرمود : «چرا !» . ۴

۳۹۳.مجمع البيان - به نقل از جابر بن عبد اللَّه - : چون پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله [ سوره ]«الرحمان» را براى مردم خواند ، ساكت ماندند و چيزى نگفتند . پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله فرمود : «جنّيان ، بهتر از شما پاسخ گفتند . هنگامى كه آيه : (پس كدام يك از نعمت‏هاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد)۵ را برايشان خواندم ، گفتند : پروردگارا ! هيچ يك از نعمت‏هاى تو را انكار نمى‏كنيم» . ۶

1.إذا مَرَرتَ بِآيَةٍ فيها ذِكرُ الجَنَّةِ فَقِف عِندَها ، وسَلِ اللَّهَ الجَنَّةَ ، وإذا مَرَرتَ بِآيَةٍ فيها ذِكرُ النّارِ فَقِف عِندَها ، وتَعَوَّذ بِاللَّهِ مِنَ النارِ (الكافى: ج ۲ ص ۶۱۷ ح ۲ ، مجمع البيان: ج ۱۰ ص ۵۶۹) .

2.يَنبَغي لِمَن يَقرَأُ القُرآنَ إذا مَرَّ بِآيَةٍ مِنَ القُرآنِ فيها مَسأَلَةٌ أو تَخويفٌ أن يَسأَلَ اللَّهَ عِندَ ذلِكَ خَيرَ ما يَرجو ، ويَسأَلَهُ العافِيَةَ مِنَ النّارِ ومِنَ العَذابِ (الكافى: ج ۳ ص ۳۰۱ ح ۱ ، تهذيب الأحكام: ج ۲ ص ۲۸۶ ح ۱۱۴۷) .

3.قيامت: آيه ۴۰ .

4.إنَّ النَّبِيَّ صلى اللَّه عليه وآله كانَ إذا قَرَأَ (أَلَيْسَ ذَ لِكَ بِقَدِرٍ عَلَى‏ أَن يُحْيِىَ الْمَوْتَى‏) قالَ: بَلى‏ (شُعب الإيمان : ج ۲ ص ۳۷۷ ح ۲۰۹۶ . نيز ، ر.ك : ح‏۲۰۹۷ - ۲۱۰۰) .

5.الرحمن: آيه ۱۳ .

6.لَمّا قَرَأَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله «الرَّحمنَ» عَلَى النّاسِ سَكَتوا فَلَم يَقولوا شَيئاً ، فَقالَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله: الجِنُّ كانوا أحسَنَ جَواباً مِنكُم لَمّا قَرَأتُ عَلَيهِم (فَبِأَىِ‏ّ ءَالَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ) قالوا: لا ولا بِشَي‏ءٍ مِن آلائِكَ رَبَّنا نُكَذِّبُ (مجمع البيان : ج ۹ ص ۱۴۰ ، المناقب ، ابن شهرآشوب : ج ۱ ص ۴۷) .

  • نام منبع :
    گزیده شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1392
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 24392
صفحه از 597
پرینت  ارسال به