491
گزیده شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث

۳۸۷.امام صادق عليه السلام: پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله هر گاه اين آيه : (و در هيچ كارى نيستى و از سوى او (خدا) هيچ [آيه‏اى ]از قرآن نمى‏خوانى و هيچ كارى نمى‏كنيد ، مگر اين كه ما بر شما گواهيم ، آن گاه كه بِدان مبادرت مى‏ورزيد ، و هم‏وزن ذرّه‏اى، نه در زمين و نه در آسمان، از پروردگار تو پنهان نيست و نه كوچك‏تر و نه بزرگ‏تر از آن ، چيزى نيست ، مگر اين كه در كتابى روشن [درج شده ]است)۱ را مى‏خواند ، زار زار مى‏گريست . ۲

۳۸۸.امام صادق عليه السلام: پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله به جوانانى از انصار رسيد و فرمود : «مى‏خواهم برايتان قرآن بخوانم . پس هر كه گريست ، بهشتى است» . آن گاه ، آخر سوره زُمَر را خواند : (و كسانى كه كافر شده ، گروه گروه به سوى جهنّم رانده مى‏شوند)۳ تا پايان سوره .
همه گريستند ، به جز يك جوان كه گفت : اى پيامبر خدا ! خودم را به گريه زدم ؛ امّا از چشمم اشكى نيامد . پيامبر صلى اللَّه عليه وآله فرمود : «دوباره برايتان مى‏خوانم . كسى هم كه وانمود به گريستن كند ، بهشتى خواهد بود» . و دوباره خواند . همگى گريستند و آن جوان هم وانمود به گريستن كرد . پس همگى بهشتى شدند . ۴

ه - پناه بردن به خدا يا درخواست كردن از او

۳۸۹.مسند ابن حنبل - به نقل از عايشه - : تمام شب را با پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله بيدار مى‏ماندم . ايشان سوره بقره و آل عمران و نساء را مى‏خواند و به هر آيه‏اى مى‏رسيد كه در آن ، بيم [و تهديد ]بود ، دعا مى‏كرد و از خدا پناه مى‏طلبيد و به هر آيه‏اى مى‏رسيد كه در آن ، بشارتى بود ، دعا مى‏كرد و آن را از خدا مى‏طلبيد . ۵

1.يونس: آيه ۶۱ .

2.كانَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله إذا قَرَأَ هذِهِ الآيَةَ : (وَ مَا تَكُونُ فِى شَأْنٍ وَ مَا تَتْلُواْ مِنْهُ مِن قُرْءَانٍ وَ لَا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُودًا إِذْ تُفِيضُونَ فِيهِ وَ مَا يَعْزُبُ عَن رَّبِّكَ مِن مِّثْقَالِ ذَرَّةٍ فِى الْأَرْضِ وَ لَا فِى السَّمَاءِ وَ لَا أَصْغَرَ مِن ذَ لِكَ وَ لَآ أَكْبَرَ إِلَّا فِى كِتَبٍ مُّبِينٍ) بَكى‏ بُكاءً شَديداً (مجمع البيان: ج ۵ ص ۱۸۰) .

3.زمر: آيه ۷۱ .

4.إنَّ رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله أتى‏ شَباباً مِنَ الأَنصارِ فَقالَ: إنّي اُريدُ أن أقرَأَ عَلَيكُم ، فَمَن بَكى‏ فَلَهُ الجَنَّةُ ، فَقَرَأَ آخِرَ الزُّمَرِ : (وَ سِيقَ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِلَى‏ جَهَنَّمَ زُمَرًا) إلى‏ آخِرِ السّورَةِ ، فَبَكَى القَومُ جَميعاً إلّا شابٌّ ، فَقالَ: يا رَسولَ اللَّهِ ، قَد تَباكَيتُ فَما قَطَرَت عَيني ، فَقالَ: إنّي مُعيدٌ عَلَيكُم ، مَن تَباكى‏ فَلَهُ الجَنَّةُ ، قالَ: وأعادَ عَلَيهِم ، فَبَكَى القَومُ ، وتَباكَى الفَتى‏ فَدَخَلُوا الجَنَّةَ جَميعاً (ثواب الأعمال: ص ۱۹۲ ح ۱ ، الأمالى ، صدوق: ص ۶۳۸ ح ۸۶۰) .

5.كُنتُ أقومُ مَعَ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله لَيلَةَ التَّمامِ ، فَكانَ يَقرَأُ سورَةَ البَقَرَةِ وآلَ عِمرانَ وَالنِّساءَ ، فَلا يَمُرُّ بِآيَةٍ فيها تَخَوُّفٌ إلّا دَعَا اللَّهَ وَاستَعاذَ ، ولا يَمُرُّ بَآيَةٍ فيهَا استِبشارٌ إلّا دَعَا اللَّهَ ورَغِبَ إلَيهِ (مسند ابن حنبل: ج ۹ ص ۳۸۱ ح ۲۴۶۶۳ وص ۴۳۱ ح ۲۴۹۲۹ ، السنن الكبرى: ج ۲ ص ۴۳۹ ح ۳۶۸۸) .


گزیده شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث
490

حديث‏

۳۸۱.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: شنيدن قرآن از هيچ كس به دل‏پذيرىِ شنيدن آن از كسى كه خداترس است ، نيست . ۱

۳۸۲.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: من در شگفتم كه وقتى قرآن مى‏خوانم ، چگونه مويم سفيد نمى‏شود ! ۲

ج - خواندن با اندوه

۳۸۳.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: خوش‏صداترين قارى ، كسى است كه قرآن را اندوهناك بخواند . ۳

۳۸۴.امام صادق عليه السلام: قرآن با حُزن ، نازل شده است . پس آن را با حزن بخوانيد . ۴

۳۸۵.الكافى - به نقل از حفص - : من هيچ كسى را نديده‏ام كه مانند موسى بن جعفر عليه السلام بر خويشتن بيمناك باشد و نيز اميدوارتر از او را . قرآن خواندنش سوزناك بود و هنگامى كه قرآن مى‏خواند ، گويا با انسانى رو در رو سخن مى‏گفت . ۵

د - گريستن و گريه‏نمايى كردن

۳۸۶.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: قرآن بخوانيد و گريه كنيد ، و اگر گريه‏تان نيامد ، وانمود به گريستن كنيد . ۶

1.لا يُسمَعُ القُرآنُ مِن رَجُلٍ أشهى‏ مِنهُ مِمَّن يَخشَى اللَّهَ عزّ وجلّ (الزهد ، ابن المبارك : ص ۳۷ ح ۱۱۳ ، كنز العمّال: ج ۱ ص ۶۱۰ ح ۲۸۰۲) .

2.إنّي لَأَعجَبُ كَيفَ لا أشيبُ إذا قَرَأتُ القُرآنَ (الكافى: ج ۲ ص ۶۳۲ ح ۱۹ ، تفسير العيّاشى: ج ۲ ص ۱۱۹ ح ۱) .

3.إنَّ أحسَنَ النّاسِ قِراءَةً مَن قَرَأَ القُرآنَ يَتَحَزَّنُ بِهِ (حلية الأولياء: ج ۴ ص ۱۹ ، المعجم الكبير : ج ۱۱ ص ۷ ح ۱۰۸۵۲) .

4.إنَّ القُرآنَ نَزَلَ بِالحُزنِ ، فَاقرَؤوهُ بِالحُزنِ (الكافى: ج ۲ ص ۶۱۴ ح ۲ ؛ كنز العمّال: ج ۱ ص ۶۰۹ ح ۲۷۹۶) .

5.ما رَأَيتُ أحَداً أشَدَّ خَوفاً عَلى‏ نَفسِهِ مِن موسَى بنِ جَعفَرٍ عليهما السلام ، ولا أرجى‏ لِلنّاسِ مِنهُ ، وكانَت قِراءَتُهُ حُزناً ، فَإِذا قَرَأَ فَكَأَنَّهُ يُخاطِبُ إنساناً (الكافى: ج‏۲ ص‏۶۰۶ ح‏۱۰ ، الدعوات: ص ۲۳ ح ۳۰) .

6.اِقرَؤُوا القُرآنَ وَابكوا ، فَإِن لَم تَجِدوا فَتَباكَوا (الفردوس: ج‏۱ ص‏۹۷ ح‏۳۱۴ ، كنز العمّال: ج‏۱ ص‏۶۰۹ ح‏۲۷۹۴) .

  • نام منبع :
    گزیده شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1392
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 24531
صفحه از 597
پرینت  ارسال به